Op 1 augustus betrof de waterhoeveelheid 47,93 procent van de maximale capaciteit. Vorig jaar was dat op dezelfde datum nog 64,13 procent. Het gemiddelde op 1 augustus in de afgelopen tien jaar staat op 63,4 procent. In 1995 was de totale watervoorraad onder de 40 procent. Sindsdien is het nooit meer zo laag geweest.
Een probleem is ook dat de watervoorraden zeer ongelijk zijn verdeeld over Spanje. Sommige stuwmeren zitten boven de 70 procent van hun capaciteit. Die bevinden zich vooral in het noorden van het land. Watergebied westelijk Cantabrië heeft een watervoorraad van 81,95 procent. Echter in Segura de la Sierra is het meer slechts voor 21,12 procent gevuld.
Het gebrek aan neerslag in het afgelopen seizoen zorgt hiermee ook voor hogere elektriciteitsrekeningen voor de Spaanse burgers. Door de lage waterstanden wordt er veel minder elektriciteit opgewekt door de waterkrachtcentrales.
Milieugroepen eisen van de Spaanse overheid een beter beleid ten aanzien van water. Het lijkt erop dat elke keer opnieuw men wordt overvallen door het nieuws van te weinig neerslag en te lage waterstanden, terwijl het in een land aan de Middellandse Zee vrij normaal is gezien het verloop van de afgelopen decennia dat er grote periodes van droogte zijn. Bovendien zijn fenomenen als droogte en hittegolven steeds frequenter en intenser dus zijn er urgente wetten nodig met maatregelen die verder gaan dan nu het geval is.
Nergens in Spanje wordt aan de menselijke consumptie van water getornd. Echter voor landbouw en veeteeltbedrijven gelden hier en daar al wel beperkingen. Dit is het geval in La Rioja, Sierra-Sur in Sevilla, La Axarquía in Málaga, Las Medulas in León, een paar dorpen in Badajoz en Cáceres en in Ourense.