De grot is wereldberoemd en wordt 'de Sixtijnse Kapel van de prehistorische kunst' genoemd vanwege de ruim 260 paleolithische tekeningen en schilderingen die er zijn gevonden. Hieronder niet alleen afbeeldingen van dieren zoals mammoeten en bizons, maar ook van abstractere zaken zoals handen.
ADVERTENTIE
De nieuw ontdekte handen bevinden zich in slechte conditie en zijn daarom lastiger te onderzoeken. Toch zijn de onderzoekers er 'vrijwel zeker' van dat ze meer dan 20 duizend jaar oud zijn. Daarbij blijkt uit de hoogte waarop ze zijn aangebracht en de afmeting van de vingers dat het om kinderhanden gaat.
De afbeeldingen komen bij zes andere afbeeldingen van handen die eerder zijn geïdentificeerd. Na de ontdekking zijn de handen digitaal gefotografeerd en toegevoegd aan de Handpas' 3D catalogus van paleolithische handen in Europa.
Het belang van de vondst ligt hem volgens de onderzoekers niet in het aantal gevonden afbeeldingen, maar vooral in de manier waarop ze illustreren hoe de ruimte waarin ze zijn aangebracht – de Sala Polícromos – er moet hebben uitgezien voor de beroemde bizon-schilderingen. Onderzoekers zijn verheugd over het feit dat 32 jaar na de laatste publicatie van de kunst in Altamira, nog steeds relevante schilderingen aan het licht komen in de grot.
Grot van Altamira
De Grot van Altamira werd op 24 september 1879 ontdekt door jager en amateur-archeoloog Marcelino Sanz de Sautuola en zijn 9-jarige dochter. Doordat de ingang van de grot circa 13.000 jaar geleden werd versperd door een steenmassa zijn de prehistorische schilderingen relatief goed bewaard gebleven. Die werden merendeels gemaakt met houtskool, oker, roest en mengsels daarvan. Het reliëf van de grot werd door de vroege kunstenaars gebruikt om hun tekeningen van een extra dimensie te voorzien.
In 1985 werden de schilderingen door Unesco benoemd tot werelderfgoed van onze verre voorouders uit de vroege steentijd. In 2002 werd de grot in Altamira gesloten voor publiek vanwege de beschadigende effecten van menselijke uitwasemingen op de kwaliteit van de tekeningen. Om belangstellenden toch een reden te geven de plaats Santillana del Mar te blijven bezoeken, werd vervolgens een replica van de grot, compleet met schilderingen, nagebouwd. Er verrees ook een museum. Kopieën van de tekeningen zijn eveneens te vinden in het nationaal archeologisch museum in Madrid, in een museum in München en in Japan.
