Het onderzoek werd gepubliceerd op 11 november en toont aan dat velen die de ziekte hebben doorgemaakt, enkele maanden later nog steeds symptomen hebben. Het gemiddelde profiel van deze mensen die een lange nasleep ondervinden is heel anders dan dat van mensen die slechts twee tot drie weken nodig hadden om de ziekte te overwinnen: de meerderheid betreft vrouwen van middelbare leeftijd zonder eerdere gezondheidsproblemen die na een positieve test niet in het ziekenhuis werden opgenomen.
De Spaanse Vereniging van Huisartsen (SEMG) is tussen juli en oktober patiënten gaan volgen die officieel hersteld waren van het coronavirus, maar die aangaven niet genezen te zijn. Sinds de zomer komen steeds meer meldingen van mensen met extreme vermoeidheid, spierpijn, hoofdpijn en dat weken en zelfs maanden nadat de ziekte voorbij zou moeten zijn.
Maar omdat de beschikbare capaciteit in de zorg vooral gaat naar nieuwe gevallen is er weinig aandacht voor deze langdurige variant van Covid. Met de enquête onder 2.120 mensen, van wie sommigen al sinds maart ziek zijn, doet SEMG’s een poging om dit recht te zetten.
‘Het zijn vrouwen en ze zijn jong’, zegt dr. Pilar Rodríguez Ledo, vice-president en hoofd onderzoek bij SEMG, die de enquête leidde. 79 procent is vrouw, met een gemiddelde leeftijd van 43 jaar. De helft van de getroffenen is tussen de 36 en 50. Het andere opvallende gegeven is de duur van de verschijnselen. ‘De symptomen duren gemiddeld 185 dagen, dat is meer dan een half jaar”, zegt Rodríguez. Sommige gevallen duren meer dan 230 dagen.
Hoewel er meer dan 200 verschillende symptomen zijn waargenomen, zijn de meest voorkomende vermoeidheid, algehele malaise, hoofdpijn en kortademigheid. Per categorie gegroepeerd, zijn de meest terugkerende symptomen de zogenaamde algemene symptomen, zoals malaise, evenals neurologische en psychologische symptomen. Ademhalingsproblemen staan op de vijfde plaats. ‘Ongeveer 86 procent heeft algemene neurologische symptomen’, zegt Rodríguez. Deze zijn meestal in het begin niet duidelijk, maar verschijnen later in de vorm van een onvermogen om zich te concentreren of ‘hersenmist’.
De biochemicus Silvia Guerrero raakte half maart besmet en ze voelt zich nog steeds niet goed. ‘Ik kan niet eens twee regels, laat staan een boek lezen’, zegt ze. ‘Mijn werk is intellectueel en ik vergeet de woorden.’ Guerrero zei dit op een persconferentie als een van de oprichters van de Long Covid Acts, een alliantie van verschillende verenigingen van mensen die door langdurige Covid worden getroffen.
‘Het is alsof je wakker wordt in een minder intelligent lichaam’ zegt vertaalster Anna Kemp die in maart ziek werd en acht maanden later nog steeds lijdt aan kortademigheid, extreme uitputting en hersenmist, waardoor ze zich amper kan concentreren.
Zowel zij als Guerrero voelen zich vergeten en vinden het vervelend dat langdurige Covid-patiënten niet in de statistieken voorkomen. ‘We hebben ondersteuning en meer onderzoek nodig om te weten waarom dit ons overkomt’, zegt ze.
Een bewijs dat wordt aangevoerd door degenen die zich afvragen of langdurige Covid gezien moet worden als een afzonderlijke ziekte is dat er bij het uitvoeren van tests geen specifieke schade is gevonden bij de patiënten. Volgens Lorenzo Armenteros, Covid-woordvoerder van de SEMG, ‘is het mogelijk dat we een nieuw type test nodig hebben, of dat we op andere plaatsen moeten gaan zoeken.’
De SEMG is van plan een klinisch onderzoek te starten naar de mogelijke oorzaken van langdurige Covid, door een aantal respondenten van hun enquête nader te onderzoeken. ‘Misschien is het virus ergens neergedaald, of heeft het een immuunstorm veroorzaakt met een impact op meerdere organen’, stelt Rodríguez.