Else Beekman
El Melanocetus johnsonii, beter bekend als de ‘diablo negro’ of zwarte zeeduivel, die op 26 januari aan de oppervlakte verscheen, is overleden. Dit heeft de mariene organisatie Condrik Tenerife woensdag bevestigd. Dat is dezelfde organisatie die het dier als eerste waarnam. Onderzoekers hebben het lichaam van de diepzeevis naar het Museum van Natuur en Archeologie in Santa Cruz de Tenerife gebracht. Daar hopen ze meer te leren over dit bijzondere wezen.
David Jara Bogunyà, fotograaf van de mariene organisatie Condrik Tenerife, geloofde zijn ogen niet toen hij op 26 januari samen met zijn collega’s een exemplaar van de diepzeevis tegenkwam. “Het was als een droom die uitkwam,” vertelt hij. “Als kind had ik een boek met illustraties van diepzeedieren. Ze leken niet echt, maar nu zag ik er een met mijn eigen ogen.”
A tamaño real https://t.co/itWETq7HkN pic.twitter.com/PJLYG6GlNq
— Dr. Carlos Cuadrado Gómez-Serranillos 💙💚 (@drcuadradogs) February 11, 2025
Het team aan boord van onderzoeksschip Glaucus volgde en fotografeerde de zwarte zeeduivel gedurende een uur. De vis leeft normaal gesproken tussen de 200 en 2.000 meter diep. Volgens experts waren tot nu toe alleen larven of dode volwassen exemplaren zo dicht bij de oppervlakte gedocumenteerd. Zijn angstaanjagende uiterlijk met een grote bek, scherpe tanden en een bioluminescente “hengel” op zijn kop helpt hem prooien te lokken in de duisternis van de diepe oceaan.
Ondanks zijn ‘duivelse’ uitstraling is de zwarte zeeduivel echter klein van stuk. De vrouwtjes kunnen tot 18 centimeter lang worden, terwijl de mannetjes nauwelijks drie centimeter bereiken. Het lichaam is zwart of donkerbruin en voorzien van een grote bek vol scherpe, doorzichtige tanden.
Een van de meest opvallende kenmerken van deze diepzeevis is het illicium, een hengelachtige uitsteeksel op de kop met een bioluminescent orgaan. Daarmee trekt de vis prooien aan in de duistere diepten van de oceaan. Opmerkelijk is dat de mannetjes zich hechten aan de vrouwtjes als parasitaire voortplantingspartners in plaats van zich zelfstandig te voeden.
Hoe kwam de zwarte zeeduivel naar de oppervlakte?
Wetenschappers speculeren over hoe dit dier naar de oppervlakte is gekomen. Volgens marien bioloog Bruce Robison, die in 2014 als enige eerder een diepzeeduivel filmde op 570 meter diepte, is dit een zeldzaam fenomeen.
Er zijn verschillende theorieën over hoe de diepzeeduivel naar de oppervlakte is gekomen. Het is mogelijk dat de vis een prooi heeft gegeten met een zwemblaas of een gasproducerend orgaan, waardoor hij onbedoeld omhoog werd gedreven. Een andere verklaring zou kunnen zijn dat een onderzeese warme waterstroom hem mee omhoog heeft gevoerd. Deze kan zijn veroorzaakt door vulkanische activiteit in het gebied. Ook bestaat de mogelijkheid dat een groter roofdier, zoals een walvis of een zeeleeuw, hem heeft opgeslokt en later weer uitgespuugd, waardoor hij dichter bij de oppervlakte terechtkwam.
Diepzeevis heeft na zijn ontdekking slechts enkele uren geleefd
De mariene bioloog Laia Valor vertelde aan persbureau EFE dat de diepezeeduivel na zijn ontdekking slechts enkele uren heeft geleefd. Ze beschreef hoe ze het dier zagen vlakbij de kust van Playa San Juan, in de gemeente Guía de Isora. “We zagen hem toen we al op de terugweg naar de haven waren. We voeren erlangs en ik zag iets zwarts dat geen plastic of ander afval leek te zijn. Het viel me op. Na de eerste waarneming brachten we een paar uur met hem door. Hij was beschadigd en verkeerde niet in goede conditie, waardoor hij slechts enkele uren leefde”, aldus Valor.
Nadat werd vastgesteld dat de diablo negro was overleden, namen de onderzoekers hem als monster mee in een met water gevulde bak. Zo brachten ze hem naar het Museum van Natuur en Archeologie (MUNA) in Santa Cruz de Tenerife voor verder onderzoek.
Lees ook: Strandgangers Asturias vergapen zich aan aangespoelde reuzeninktvis