Nu de Spaanse demissionaire regering heeft voorgesteld om te onderzoeken of de lange lunchpauze in het land wat ingekort kan worden, is het interessant te kijken naar de bestaande gewoontes rond het fenomeen.
De regering hoopt met het afschaffen van de soms drie uur durende break in een werkdag de Spaanse arbeidsproductiviteit wat te verhogen en het land meer gelijk te laten lopen met de rest van Europa wat werktijden betreft. Terwijl iedereen in Noord-Europa zo’n beetje zijn computer uitzet tussen 17 en 18 uur, beginnen veel Spanjaarden net aan het tweede deel van hun werkdag.
De vereniging van beddenverkopers ASOCAMA hield in 2009 in samenwerking met Fundadeps een onderzoek naar de slaapgewoontes van Spanjaarden. Hieruit kwamen de volgende cijfers die destijds werden gepubliceerd door de krant El Mundo.
Slechts 16% van de mensen gaf aan elke dag gedurende de lunchbreak te slapen. Dit komt neer op 7,5 miljoen mensen. 22% (circa 10 miljoen Spanjaarden) gaf toe soms een dutje te doen aan het einde van de middag en 3,2% deed dit alleen in het weekend. Ruim de helft van de spanjaarden (58,6%) gaf aan nooit een siësta te slapen. Dit verschilt nog per leeftijdsgroep. Van de personen tussen 18 en 24 jaar sliep 66% nooit een siësta en van de mensen van 65 jaar of ouder ging het om 51,4% dat dit antwoord gaf. Mannen gaven vaker aan te slapen dan vrouwen.
Wie wel een middagdutje deed na de lunch deed dat op de bank (72,2%). De favoriete lengte van een siësta lag tussen de 30/40 minuten en een uur.
Wijziging in gewoontes
Volgens Ignacio Fernández Zurita, algemeen voorzitter van ASOCAMA is het goed mogelijk dat deze gewoontes uit 2009 nu enigszins gewijzigd zullen zijn. Hij denkt dat de economische crisis, de hoge werkloosheidscijfers en het toenemend aantal grote winkelcentra dat continue geopend is daaraan wel hebben bijgedragen.
Opgeven van gewoontes
Met betrekking tot het voorstel van de regering Rajoy ziet hij het niet als onmogelijk dat Spanjaarden hun traditionele gewoonte zullen opgeven. ‘Grote culturele veranderingen kunnen erg moeilijk zijn, maar Spanje heeft ook de rookgewoontes als gevolg van gewijzigde wetgeving relatief snel aangepast’.