Ook verlaagt de wet de grens naar vijf woningen om aangemerkt te worden als grote verhuurder. Verder voorziet de nieuwe wet nu in de regulering en controle van huurprijzen in gestreste marktgebieden, ongeacht of de eigendommen eigendom zijn van grote of kleine verhuurders, voor zowel bestaande als nieuwe huurcontracten.
Huurplafond
Het huurplafond varieert afhankelijk van het type huurovereenkomst en vooral van het profiel van de verhuurder. Voor kleine verhuurders met vijf panden in een gestresste zone, zal het plafond worden bepaald door de vorige geldende huurprijs te indexeren. De overeenkomst omvat ook een reeks bonussen voor deze verhuurders om hen aan te moedigen hun woningen te verhuren.
Voor grote verhuurders wordt het plafond vastgesteld door toepassing van een referentie-index die nu wordt ontwikkeld en op 1 januari 2025 ingaat. Tot die tijd geldt in 2023 de huidige grens van 2%, terwijl dat in 2024 omhoog gaat naar 3% voor alle bestaande huurovereenkomsten, ongeacht de grootte van de verhuurder.
Nieuwe definitie van grote verhuurder
De wet verlaagt ook de definitie van een grote verhuurder van 10 naar 5 woningen. Verhuurders die 5 of meer woningen in een gestresst gebied bezitten, worden dus als grote verhuurders beschouwd. Voor deze grote verhuurders zullen specifieke maatregelen en specificaties van toepassing zijn.
Gestreste marktgebieden
Bovendien breidt de nieuwe wet de verklaring van gestreste marktgebieden uit. Die draait om twee voorwaarden waaraan niet tegelijkertijd hoeft te worden voldaan. In tegenstelling tot het door de ministerraad goedgekeurde project, volstaat het nu dat aan een van de twee situaties wordt voldaan om het gebied gestrest te verklaren.
Voorwaarde is dat de gemiddelde kosten van de hypotheek of huur plus basisuitgaven en leveringen hoger zijn dan 30% van het gemiddelde gezinsinkomen, of dat de koop- of huurprijs van het onroerend goed in de vijf jaar met minimaal 3 punten boven de CPI is gestegen voorafgaand aan de verklaring van het gestreste gebied.
De drempel voor de verhoging boven de CPI om gestreste gebieden aan te geven, wordt verlaagd van 5 naar 3 punten.
Specifieke kosten altijd voor de verhuurder
In termen van huurders zullen vastgoedkosten en vergoedingen die worden gemaakt door het huren van een woning altijd worden betaald door de verhuurder. Deze verplichting gold tot nu toe alleen voor grote verhuurders.
Om te voorkomen dat verhuurders alternatieven zoeken om deze kosten te compenseren, verbiedt de tekst ook huurverhogingen voor nieuwe uitgaven waarvoor huurders gemeenschappelijke kosten, afvalkosten of andere kosten moeten betalen die niet aan de huurder kunnen worden toegeschreven en die niet eerder zijn overeengekomen.
Maas in de wet voor fraude gedicht
De overeenkomst elimineert clausules die de niet-toepassing van de maatregelen in de wet mogelijk maakten als er een overeenkomst tussen de partijen was. Daarmee werd een andere mogelijke maas in de wet voor fraude gedicht en werden huurders en degenen die op zoek waren naar een nieuwe huurovereenkomst beschermd.
Uitzettingen
Wat betreft uitzettingen verbiedt de nieuwe wet uitzettingen zonder een vooraf bepaalde datum en tijd. Het omvat ook nieuwe verlengingen, waardoor huurders onder bepaalde omstandigheden maximaal twee jaar in het pand kunnen blijven, waardoor ze meer tijd hebben om alternatieve huisvesting te vinden.
Lees ook: Mobbing is een groeiend fenomeen in de Spaanse huursector