De titel immaterieel cultureel erfgoed is een unieke erkenning van het grootste feest van de stad – dat al eeuwen bestaat – om het zuidoosten van Spanje. De gemeente hoopt dat met de erknning het toerisme naar de stad een belangrijke impuls krijgt en alle betrokken sectoren ervan mee kunnen profiteren. De komende fallas vinden plaats van 15 tot en met 19 maart 2017.
Unieke traditie
Volgens Unesco vormt de Fallas een unieke traditie. Het festival dat jaarlijks in maart plaatsvindt ligt de Valencianen nauw aan het hart is is een bron van collectieve creativiteit die de Valenciaanse traditie laat doorleven. De esthetische waarde van het feest en de eeuwenoude rituelen die overgaan van generatie op generatie, hebben ervoor gezorgd dat de Fallas werelderfgoed worden. Valencia had al twee erfgoed-benoemingen namelijk de Zijdebeurs in 1996 en het Watertribunaal in 2009.
Satire en humor
Elk jaar in maart wordt de komst van de lente gevierd met kunst, satire, ironie en humor. Wijken of verenigingen werken samen om enorme poppen te vervaardigen. Deze vertellen vaak op humoristische of cynische wijze verhalen over de toestand van de Spaanse economie, de samenleving, politiek of ditzelfde op wereldniveau. De poppen staan verspreid door de stad en zijn vaak ruim twintig meter hoog.
Vuurwerk
In vijf dagen tijd zijn er zodoende circa vierhonderd Fallas te zien. De dagen beginnen met ‘mascletas’ (oorverdovend vuurwerk) en overal wordt gefeest, gegeten en gedronken. Daarnaast trekken nog ruim 100.000 falleros door de stad om bloemenofferandes uit te voeren voor de Maagd van de Hulpelozen. Aan het einde van het feest worden de fallaspoppen ritueel verbrand.
Traditie
Traditiegetrouw betekende de komst van de lente voor timmerlieden het einde van het werk tijdens donkere dagen. Men nam dan afscheid van het nachtwerk en verbrandde voor de werkplaats op straat een parot. Dit is een soort mast waar de lantaarn aan hing die de donkere straat verlichtte. Dit vuur werd ontstoken met houtresten en andere oude spullen die buurtbewoners dan kwamen brengen. Gedurende de jaren werd de parot steeds meer een menselijke gedaante en dit resulteerde uiteindelijk in de fallas zoals we die nu kennen.