Volgens de Spaanse Minister van Volksgezondheid is het niet zozeer de huidige Europese wetgeving, die regelt dat je een persoon de zoektocht naar de gezondheidszorg in een ander lidstaat niet kunt verbieden, maar vooral het feit dat voor de medische behandeling niet het land van herkomst opdraait, er de oorzaak van dat de kosten voor het ‘medisch toerisme’ enorm toenemen in Spanje.
Zo hebben momenteel buitenlandse ingezetenen in Spanje, het recht op medische behandeling in Spanje omdat Spanje een vast tarief naar hun land van herkomst in rekening mag brengen, ongeacht of zij van de gezondheidszorg in Spanje gebruik maken of niet.
Volgens Spanje is een aanpassing van deze Europese wet nodig zodat het land van oorsprong voor de totale rekening opdraait, en het plan is om vanaf 1 mei 2010 geen ingezetene van de EU meer in staat te stellen om gewoon te “kiezen” voor behandeling in Spanje of een ander EU-land.
Spanje blijft zich met dit voorstel stevig verzetten tegen het vorige voorstel, gesteund door het Verenigd Koninkrijk en anderen, dat burgers kunnen kiezen uit particuliere of publieke medische voorzieningen in elke lidstaat, en dat dit moet worden betaald door het land van verblijf (in tegenstelling tot de oorsprong) van de patiënt.
Dat Spanje bezwaar hiertegen maakt is logisch, zeker gezien het hoge aantal gepensioneerde buitenlandse ingezetenen in Spanje.
Toeristen blijven recht houden op behandeling voor een noodsituatie in Spanje, waarbij ze na de spoedeisende behandeling naar hun land van herkomst worden gestuurd voor verdere behandeling.
Om een meerderheid in Europa te krijgen voor het voorstel van Spanje heeft men de volgende tekst aan dit wetsvoorstel toegevoegd: “bovenstaande is niet van toepassing op de werknemer uit de EU welke betaalt aan het stelsel van sociale zekerheid in Spanje, en daarmee volledig recht heeft op gratis Spaanse gezondheidszorg“.