Terwijl Spanje net is begonnen aan het de-escalatieprogramma bleef er een prangende vraag hangen. Een vraag waarop het antwoord cruciaal is voor hotel- en campingeigenaren en strandliefhebbers. Kan het COVID-19-virus overleven in het water en op het zand en kun je hierdoor besmet raken? Het CSIS-onderzoekscentrum in Spanje heeft deze vragen deels kunnen beantwoorden.
Het rapport begint met de vermelding dat persoonlijk contact de voornaamste manier is om besmet te raken. Op het strand en in het zwembad blijft het belangrijk om de onderlinge sociale afstand te bewaren.
Zeewater
Het CSIC schrijft dat er geen wetenschappelijk bewijs is dat het COVID-19-virus gedurende een periode kan overleven in zout water. Het zout van het zeewater werkt als een soort ‘effectieve biocide’ waardoor de overdracht van het virus zeer beperkt is. Het virus kan de zee wel bereiken via het lozen van afvalwater in de zee. Het zout van de zee treedt dan wel weer in werking waardoor het virus geneutraliseerd wordt.
Zandstrand
In theorie kan het zand op het strand besmet worden met virussen door druppels van geïnfecteerde mensen door niezen, urine en ontlasting. Het CSIC laat weten dat zonnestraling en een temperatuur van het zand van boven de 56 graden dodelijk kunnen zijn voor het virus. Toch variëren deze factoren gedurende de dag behoorlijk dus een concreet antwoord hierop blijft lastig. Het CSIC kan vooralsnog geen antwoord geven op hoe lang het COVID-19-virus op zand kan overleven.
Rivieren, meren en plassen
Het virus kan tijdelijk overleven in zoet water dus er dient extra voorzichtig worden omgegaan bij het zwemmen in rivieren, plassen en meren. Vooral een groot aantal mensen in een kleinere oppervlakte zoet water kan gevaarlijk zijn en wordt het risico op een besmetting groter.
Zwembaden
In het rapport haalt het CSIC een bewering aan van het Amerikaanse controlecentrum voor ziektes: “Er is geen bewijs dat het COVID-19-virus kan worden overgedragen via het water in zwembaden, bubbelbaden, kuuroorden en waterspeelplaatsen.” Chloor in het water is hierbij een belangrijke factor en daarom dienen eigenaren en beheerders van deze plekken zich te houden aan het chloreren van zwembadwater conform de norm binnen het Koninklijk Besluit 742/2013.
Het CSIC is van mening dat het chloor in zwembaden, overeenkomstig met de wet, een verhouding tussen de 1 en 3 mg per liter moet hebben en behouden. Deze verhouding moet voldoende zijn voor het deactiveren van het virus in water en zou dus voldoende moeten zijn om besmetting via het water te voorkomen. Het CSIC waarschuwt wel dat het chloorgehalte over de dag kan fluctueren door de buitentemperatuur, zonnestralen en de hoeveelheid mensen in een zwembad. Precies om deze reden beveelt het CSIC aan dat het chloorgehalte in zwembaden continu moet worden gecontroleerd om te kunnen garanderen dat zwembadwater vrij blijft van het COVID-19-virus.
Sauna
De beschikbare wetenschappelijke informatie over het COVID-19-virus in sauna’s is schaars. Toch lijken wetenschappelijke onderzoeken aan te tonen dat het virus in verminderde mate kan overleven bij hogere temperaturen. Net als bij andere faciliteiten adviseert het CSIC op het regelmatig reinigen van metaal, hout, vloeren, etc.
Spaanse regering bestudeert onderzoeksrapport
Het onderzoeksrapport werd gisteren vrijgegeven en overgedragen aan het Ministerie van Volksgezondheid. Het is nu aan minister Salvador Illa om een besluit te nemen wanneer en onder welke voorwaarden zwembaden weer open mogen. In sommige plekken in Spanje, zoals in Barcelona, zijn de stranden wel open maar mogen deze alleen beperkt worden gebruikt om te sporten.