In Marbella is Arie Private Banker bij World Citizen Services ABN AMRO Private Banking. We spreken elkaar in het fraaie kantoor van de bank in Puerto Banús. De nuchtere Groninger startte zijn carrière echter niet in de financiële sector.
Vier jaar lang reisde Arie naar andere werelddelen met de Koninklijke Marine. Variërend van humanitaire hulpverlening bij natuurgeweld, counter drugsoperaties in het Caribisch gebied en naar oorlogsgebied.
Daarna werkte hij twee jaar als bedrijfsleider in een fotowinkel in Groningen. ‘Dat was nog in het pre-Mediamarkt-tijdperk en voor de digitale fotografie. Ik wilde met een collega voor onszelf beginnen, maar al snel werd duidelijk dat dat een doodlopend traject zou worden door de snel veranderende markt.’
ABN AMRO
Arie werd door een klant benaderd voor een carrièreswitch. De man was kantoordirecteur bij ABN AMRO, waar destijds net een commerciële draai werd gemaakt. Men was op zoek naar mensen met een frisse blik op het bedrijf. ‘Uiteindelijk ben ik onderaan begonnen en economie gaan studeren in de avonduren. Mijn ambitie was om op termijn een leidinggevende functie te krijgen. De verkoop zat me echt in het bloed en niet gehinderd door bancaire kennis benaderde ik klanten op een hele andere manier. Meer klantgericht en minder productgericht. Precies wat ze in die tijd zochten bij de bank. Daarom vroegen ze me of ik mijn aanpak aan anderen wilde leren. Zo werd ik snel zelf kantoordirecteur en kon ik mensen gaan opleiden en coachen.’ Nadien volgde nog enkele leidinggevende functies binnen ABN AMRO.
Naar Spanje
Tussen 2012 en 2014 werkte Arie samen met McKinsey in een projectteam om medewerkers anders te leren denken en processen te optimaliseren. ‘Dat was een intensieve periode. Ik sliep alleen maar in hotels, reed 90 duizend kilometer per jaar, maar leerde veel en vond het ontzettend leuk. Na twee intensieve jaren kwam het project aan het eind en stond ik opnieuw voor een keuze.
Naast de bank had ik ook nog ondernemerswensen. Daarnaast leek mij een plek in het buitenland voor de bank erg interessant. Ineens kwam Marbella voorbij en vroeg ik ’s avonds aan de keukentafel aan mijn vrouw: “zou je mee naar Spanje willen gaan voor een paar jaar?” Dat werd snel een ja, eigenlijk niet nadenkend over de consequenties. We hadden geen speciale band met Spanje. Onze vakanties hielden we meestal op het water in Nederland op onze zeilboot. Zo kwam het dat we op de laatste schooldag van onze kinderen voor de zomervakantie konden zeggen: “trouwens, we komen volgend jaar niet terug”.
Emigreren
Een nieuwe baan, zeker in het buitenland, kent vele uitdagingen. Tegelijkertijd moest het gezin emigreren. ‘Dat had toch meer voeten in de aarde dan ik dacht. De kinderen hadden een nieuwe school nodig, we zochten een huis, ons huis in Assen moest worden verhuurd, dus opeens heb je zoveel te regelen. Ongelooflijke bergen papierwerk, de auto invoeren en als een immigrant in de rij staan bij het politiebureau in de brandende zon, want het was hartje zomer. Wel moest ik eraan wennen dat je elke dag communiceert in een andere taal vanwege de internationale klantenkring. We vertegenwoordigen dan ook lokaal het hele internationale netwerk van ABN AMRO Private Banking.’
Acclimatiseren
‘De eerste paar maanden moesten we echt wennen. De kinderen vonden het in het begin heel leuk met een zwembad in de tuin en altijd mooi weer. De school was nieuw met veel sportfaciliteiten en een heuse manege. Maar op een bepaald moment wilden ze liever weer hun eigen kleren aan in plaats van hun uniform en kwam het besef dat we hier echt zouden blijven. We gingen met zijn allen op taalcursus. Dagelijks ontcijferden we alles voordat we onze dochters met hun huiswerk konden helpen. Inmiddels spreken ze vloeiend Spaans en Engels. Het omslagpunt lag afgelopen jaar voor de zomervakantie. Sindsdien kunnen ze eigenlijk niet meer kiezen wat ze nu leuker vinden: Spanje of Nederland. We zien het als een groot avontuur dat we de gelegenheid krijgen om met ons hele gezin in het buitenland te wonen. Dat miste ik bij de Marine. Je komt wel overal, maar je leert het land niet echt kennen, dus vaak ook niet echt op waarde te schatten.’
Verspaanst?
Inmiddels is het gezin volgens Arie wel een beetje ver-Spaanst. ‘Wat eetgewoonten en bedtijden betreft zitten we een beetje tussen beide landen in. Eigenlijk is het enige dat ik echt mis onze zeilboot. Het water blijft me enorm aantrekken, dus wat dat betreft zitten we wel goed hier aan de kust. Verder zijn we enorme Tarifa-fans. Daar verblijven we vaak in het Hurricane hotel aan het strand. Van het binnenland zien we vooral iets als we met de schoolexcursies van de kinderen meegaan, gaan wandelen bij La Concha of tripjes maken met familie of vrienden uit Nederland.”
Buitenmensen
Wat Arie echt niet mist is dat je in Nederland drie maanden van tevoren moet afspreken om een keer bij iemand wat te komen drinken. Ook het klimaat ziet hij als een zegen. Wij zijn echte buitenmensen en dat je in januari in de tuin zit uit de wind in een t-shirt is echt rijkdom. Ook het licht en die blauwe lucht. Ik had nooit last van het klimaat in Nederland maar als ik er nu kom en ik zie die grijze deken die tien dagen blijft hangen, denk ik “oh ja zo was het”. Dat zoveel mogelijk buiten zijn zou ik wel willen vasthouden als we weer naar Nederland gaan. Ook het minder geforceerd omgaan met de tijd. Ik was in Nederland meestal te laat. Omdat het hier zo geaccepteerd is maak ik daar wel handig gebruik van. Daar voel ik me veel relaxter bij. Dat jachtige en dat leven met tijd en met je strakke agenda mis ik absoluut niet. Ook is het familieleven hier beter geïntegreerd, dat hebben ze in Spanje wel beter begrepen.’
Keerzijde van de medaille
Zo komen we op de minder ideale wereld ofwel de nadelige kanten van Spanje, het emigreren en je moeten aanpassen aan een andere cultuur. ‘Wat deze buitenland-ervaring mij wel heeft geleerd is het besef dat als je iets wilt, je ervoor moet gaan, maar je ook bereid moet zijn wat offers te brengen. In mijn geval is dat het achterlaten van je huis en haard, familie en vrienden. Maar je vindt er op een andere plek ook weer iets moois voor terug. Waar één deur sluit, gaat er elders altijd wel weer een open. Van zo’n ervaring, een ander perspectief en je taal, daar heb je je hele leven profijt van. Arie benadrukt ook het belang van Spaans spreken. ‘Ik heb in het begin wel heel erg het gevoel gehad dat je als buitenlander behandeld wordt. Je voelt je vaak zo onnozel ondanks dat je goed bent opgeleid en een brede ontwikkeling hebt. Ik denk ook dat het deels komt omdat ze wat minder klantvriendelijk zijn dan we in Nederland gewend zijn. Ze geven wel antwoord op je vraag, maar zullen geen stapje extra voor je doen. Als de man achter het stempeltje er niet is en het stempeltje ligt er wel, dan wordt er toch niet gestempeld vandaag. Daar kan ik me bont en blauw aan ergeren.’
‘Wat mij deze en vele andere ervaringen gelukkig vooral hebben gebracht, is dat ik het kan loslaten. Als je hier komt, moet je je Nederlandse bril afzetten, anders word je gillend gek. Blijf niet hangen in de Nederlandse gemeenschap. Probeer te integreren en dat doe je alleen maar door met elle nationaliteiten om te gaan. Toch blijft het moeilijk om met Spanjaarden te integreren. Je komt niet zomaar bij Spanjaarden thuis. Ze spreken sneller buiten de deur af. Die huiselijke gezelligheid heb je hier toch wat minder. Dat maakt het wat anoniemer en afstandelijker. Echte diepgaande vriendschappen bouw je denk ik als nieuwkomer niet snel op met Spanjaarden.’
Andere chemie
Arie roept zijn dochters van nu 5 en 7 nog wel eens te hulp als zijn Spaans tekort schiet. ‘Daar geniet ik ook wel van. Het is toch een soort van trotsmomentje dat jouw kind er op los reutelt in het Spaans. Ook krijg je vaak een hele andere chemie met Spanjaarden als twee blonde, blauwogige meisjes in vloeibaar Andalusisch de locals aanspreken. Ik zou zeker mensen het advies geven, probeer de taal te spreken. Al maak je nog zoveel fouten of klinkt het beroerd, dat maakt niet uit. Mensen waarderen het gewoon als je er moeite voor doet.’
Politiek en economie
Arie kwam na de crisis in Spanje. Toch gebeurt er op dat vlak nog steeds van alles in het land. Na de algemene verkiezingen is de politieke situatie behoorlijk onzeker. Arie: ‘Hoe een land politiek bestuurd wordt heeft wel effect op ons werk bij de bank. De rechtsonzekerheid die er nu is kan voor klanten wel bepalend zijn of ze hier verder gaan of niet. Met nieuwe politieke partijen komen vaak ook nieuwe wetten of verandert het belastingsysteem. Onze doelgroep wil toch vaak zijn financiën goed regelen. Wij geven zelf geen fiscaal advies maar hebben er zijdelings wel mee te maken. Het is meer onze taak om mensen financieel wegwijs te maken.’ Vertrouwen in de Spaanse economie heeft Arie wel.’ Ik denk echt wel dat de crisis over is. Al betekent dat niet dat alles weer op niveau is en dat gaat ook nog wel jaren duren.’
Op de foto vlnr.: Kurt Looyens, Charo van Hulst, José Asenjo en Arie Gerritsen, het team van World Citizen Services ABN AMRO Private Banking Spain.