Toch staat het onderwerp op geen enkele politieke agenda tot verbazing van demograaf Alejandro Macarrón, die boeken schreef zoals ‘De demografische zelfmoord van Spanje’. Het aantal geboorten van babies van moeders die zelf ook in Spanje werden geboren bevindt zich volgens hem op hetzelfde niveau als in de 17e eeuw. Een land zonder kinderen is niet levensvatbaar. De neergang heeft ernstige gevolgen voor de economie, op sociaal vlak en ook voor de Spaanse begroting. In 2016 werden in totaal 408.000 babies geboren. 312.898 babies waren van Spaanse moeders, volgens gegevens van Eurostat. Dat is 243.000 minder dan in 1858, het eerste jaar dat het Spaanse statistiekbureau deze gegevens bijhield en een jaar waarin de bevolking van Spanje slechts 15 miljoen zielen telde. Het aantal geboorten van 2016 is 108.000 minder dan in 1939, het laatste jaar van de Spaanse burgeroorlog toen het hele land gebukt ging onder grote armoede en ellende en met een bevolking vn 25 miljoen mensen. In de afgelopen tien jaar groeide de bevolking met minstens 10 miljoen personen, terwijl er in die tijd 360.000 kinderen minder werden geboren.
Volgens Macarrón scheppen deze gegevens een ‘catastrofaal’ scenario. Naast het lage vruchtbaarheidscijfer kent Spanje ook nog de langste levensverwachting met gemiddeld 83 jaar. De vergrijzing heeft nu al zijn weerslag op het pensioenstelsel en zal ook gevolgen gaan hebben voor de economische groei in het land. De druk op de welvaartsstaat neemt toe, met name wat kosten voor gezondheidszorg en die pensioenen beteft.
Volgens Macarrón zou de politiek er alles aan moeten doen het vruchtbaarheidscijfer in Spanje terug te brengen tot minimaal 2,1 kind per vrouw. Dit zou gedaan kunnen worden middels financiële prikkels voor het krijgen van kinderen. Dit kan via een verlaging van de bijdrage aan de sociale zekerheid, via een vermindering van de inkomstenbelasting en op andere manieren via het verlagen van de kosten van het hebben van kinderen. Ook moeten volgens de demograaf de kosten voor werknemers in geval van zwangere werkneemsters en verlofregelingen voor zowel moeders als vaders worden gereduceerd. Macarrón spreekt echter niet over een betere kinderopvang voor werkende ouders of een andere indeling van werkdagen.