Er is ook bezorgdheid voor andere wilde dieren en in het bijzonder voor katten. Het schijnt niet de eerste keer te zijn dat er dieren worden vergiftigd. Lokale huisdierenbezitters, van wie velen boos en angstig zijn, vermoeden jagers maar niets is bevestigd. Volgens de gemeente is de politie een onderzoek gestart.
Een Engelse inwoonster beschreef de situatie als volgt: “Dit wandelparadijs aan de Costa Blanca is veranderd in een hel voor honden en hun eigenaren. Mensen die nog wel komen, houden hun honden aan de lijn. Het woord ‘vergif’ staat op ieders lippen. Over niets anders wordt gesproken. We denken dat er jagers achter zitten die op deze laffe manier de geliefde dieren van mensen vermoorden.”
In reactie op de situatie zei een woordvoerder van de gemeente Benissa dat er met de politie en met de Spaanse dierenrechtenpartij PACMA wordt samengewerkt. De lokale pers is ook geïnformeerd en de politie voert sinds de eerste gemelde zaak op 18 maart patrouilles uit in dit gebied.
Maria Jose Sanchez van PACMA zei op 11 april: “Het PACMA-team in Alicante had een paar dagen geleden een ontmoeting met de burgemeester van Benissa en de Guardia Civil om te proberen een beeld te krijgen van wat hier aan de hand is. Op dit moment weten we dat er 28 honden en een paar wilde dieren zijn gestorven. We hebben rapporten van dierenartsen waarin staat dat het gif strychnine is, wat een pijnlijke dood betekent.” Strychnine is illegaal in Europa en is wereldwijd bekend vanwege het gebruik om honden opzettelijk te vermoorden.
De lokale bevolking demonstreerde op 27 maart in de straten van Benissa tegen deze situatie. Door sommigen werd de mars omschreven als ‘emotioneel, luidruchtig en boos’. Er liepen naar schatting ongeveer 300 mensen mee, waarvan velen billboards vasthielden met foto’s van hun honden die slachtoffer zijn geworden van het gif. Zo ook Jordan, een Spaanse hond die afgelopen maart werd vergiftigd tijdens een wandeling aan de riem. Het tragische incident vond plaats kort nadat haar Nederlandse eigenaren en Spanjeliefhebbers met de plaatselijke pers hadden gesproken over het gevaar voor huisdieren in dit deel van Spanje. Zij hebben sindsdien gezworen nooit meer terug te keren naar het warme vakantieland.
Een toxicologisch rapport van Jordan is via de Guardia Civil door de plaatselijke dierenarts Isidor Mollà naar een laboratorium gestuurd. Op dit moment is het onduidelijk of een resultaat uit dit rapport is teruggekomen. Mollà liet eerder weten dat de hondenvergiftiging ‘het werk van professionals’ was.
De demonstratie eindigde met een raadsvergadering in het stadhuis waar burgemeester Cardona Castell wees op het lage aantal meldingen en er op aandrong dat eigenaars van vergiftigde honden hun zaken aan de Guardia Civil te melden.
Het feit dat veel lokale inwoners jagers verdenken, werd ook naar voren gebracht. Spaanse jagers, die een beruchte internationale reputatie hebben en volgens berichtgeving ‘50.000 Spaanse windhonden per jaar verhangen, verdrinken en vergiftigen’ en hun honden ‘massaal laten doodgaan‘ als het jachtseizoen ten einde is, staan bekend om het schieten van konijnen en zouden gemotiveerd zijn om vossen of vrij rondlopende honden te doden omdat deze een potentiële bedreiging voor de konijnenpopulatie zouden kunnen zijn.
Volgens de burgemeester van Benissa zou de lokale jagersvereniging echter hebben meegewerkt aan onderzoeken en volgens La Marina Plaza van 28 maart heeft Mollà gezegd dat hij de plaatselijke jagersvereniging als potentiële overtreders weerlegt en dat er ‘andere lijnen’ van onderzoek zijn.
Dit is niet het eerste bericht over hondenvergiftiging in Spanje. Zo werd in 2017 bijvoorbeeld beschreven hoe ‘huisdiermoordenaars’ opereerden ‘aan de Costa del Sol‘. Ook in Benissa zijn er eerdere berichten geweest en werden vorig jaar negen dieren vergiftigd.
Verwijzend naar de recente vergiftigingen, zei Sanchez dat het geen wonder is dat er in Spanje een politieafdeling is gewijd aan het milieu en dieren [Seprona] en dat een sterkere handhaving van de wet ‘absoluut noodzakelijk’ is. Ze schreef dit toe onder andere aan een gebrek aan budget, personeel en overheidssubsidie, en voegde daaraan toe dat strengere straffen voor dierenmishandeling nodig zijn, die, zo redeneerde Sanchez, slechts ‘zelden naar de gevangenis gaan als ze eenmaal schuldig zijn bevonden aan dierendelicten’.
PACMA, die educatieve programma’s in Spaanse scholen en universiteiten organiseert, verkondigt al lang dat een verandering in de wet nodig is. De partij werd in EL Pais in 2016 geciteerd dat, wat betreft dierenrechten, hoewel er ‘vooruitgang werd geboekt’, Spanje ’20 jaar achterliep op zijn buurlanden’ *7. “Elke kleine verandering die we bereiken brengt ons dichter bij een meer geavanceerde, barmhartige en respectvolle samenleving,” zei Sanchez: “We moeten beginnen op scholen. We moeten een sterke politieafdeling creëren die zich bezighoudt met dierenmishandeling en aan de gemeenschap laten zien dat dierenmishandeling niet zonder prijs is.”
Sommige inwoners van Benissa hopen dat recente ontwikkelingen een waarschuwing vormen zijn voor het grote aantal Nederlandse, Belgische, Britse en Duitse hondenbezitters die een reis naar de Costa Blanca plannen.