Ze noemen als voornaamste problemen de grote mate van baanonzekerheid en de achteruitgang in de kwaliteit van de publieke zorg in Spanje door personeelstekorten, lage salarissen en bezuinigingen op materiaal.
De CESM, het uitvoerend comité van de confederatie van medische vakbonden, heeft tot de staking voor onbepaalde tijd – de eerste sinds 25 jaar – opgeroepen en bepaald dat deze plaatsvindt op elke laatste dinsdag van de maand, met uitzondering van feestdagen. Pas als er een tevredenstemmende reactie is gekomen vanuit de overheid zal het staken staken.
De goedkeuring van het koninklijk decreet 29/2020 vormde de druppel en directe aanleiding voor de staking. Met het decreet is het mogelijk gemaakt om bij uitzondering personeel in te huren dat niet afkomstig is uit de EU of dat het MIR-examen nog niet heeft gehaald. Dit is het examen dat vereist is voor artsen, Spaans of buitenlands, om toegang te krijgen tot een positie als specialist in opleiding in het nationale gezondheidssysteem in Spanje.
Falend overheidsbeleid
Volgens CESM vormt dit ‘slechts een pleister op het gapende gat dat het falend beleid van verschillende overheden aan de zorg hebben toegebracht waardoor de kwaliteit van de zorg via het publieke systeem en dus ook patiënten in gevaar worden gebracht en waardoor tegelijkertijd de arbeidsomstandigheden voor professionals in de zorg flink achteruit zijn gegaan’.
De vakbonden hebben verzocht om een ontmoeting met minister Illá van Gezondheidszorg als een ’teken van goed vertrouwen’ om hem ‘uit te nodigen voor een dialoog’ om een nationale staking van artsen te voorkomen, schrijft El Público. Volgens CESM zijn de eendagsstakingen op elke laatste dinsdag van de maand zo georganiseerd dat deze zo min mogelijk de dagelijkse zorg voor patiënten in de weg staan.