Van de geredde kinderen, allemaal tussen de een en dertien jaar oud, is er een direct op het strand gereanimeerd. Hij ligt nu in kritieke toestand in het ziekenhuis na ernstige onderkoeling. Ook vijf andere kinderen liggen met onderkoelingsverschijnselen in het ziekenhuis. Onder de volwassenen liggen een vrouw met ernstige en twee mannen met lichte onderkoeling in het ziekenhuis. Ook de zwangere vrouw is in het ziekenhuis opgenomen.
De immigranten zelf geven aan dat zij vanuit Dakhla, in het zuiden van Marokko, zo’n 450 kilometer ten zuiden van Gran Canaria, vertrokken zijn en dat zij vier of vijf dagen op zee hebben rondgedobberd. Twee broertjes van vijf en dertien jaar geven aan dat zij alleen reizen en dat hun moeder in Dakhla in een ander bootje is gezet.
Groot probleem
Dit is maar een van de vele schrijnende verhalen van immigranten die aankomen op de Canarische Eilanden. Van de circa 23.000 immigranten die momenteel op de Eilanden zitten, zijn er maar weinig (een kleine 4.000 in 2020) die daar ook asiel aanvragen. Niet uit onwil, maar omdat de procedure ze buitenspel zet.
Daarnaast zijn er geen gegevens beschikbaar over de nationaliteit van de immigranten. Waar men er vanuit gaat dat er veel Malinezen op de Canarische Eilanden zitten, blijkt dat 90 procent van de asielaanvragen komt van Latijns-Amerikanen die met het vliegtuig naar de eilanden zijn gereisd. Veruit de meesten daarvan komen uit Venezuela, op afstand gevolgd door Colombia en een paar andere landen. Slechts 8,6 procent van de aanvragen komt van mensen uit Afrikaanse landen. Als daarbij opgeteld wordt dat van alle asielaanvragen in Spanje maar 4 procent gedaan wordt op de Canarische Eilanden, is wel duidelijk hoe groot het immigratieprobleem voor de Spaanse regering is.
Onvolledige gegevens
De vraag is hoe volledig de gegevens zijn die in Spanje bekend zijn over immigranten. De officiële cijfers tellen namelijk alleen diegenen die formeel een asielaanvraag hebben ingediend bij de Spaanse vreemdelingenpolitie. Meestal gaan er maanden – soms zelfs meer dan een jaar – overheen tussen het moment dat een immigrant aangeeft asiel aan te willen vragen en ook daadwerkelijk de asielaanvraag bij de vreemdelingenpolitie kan indienen. Deze gevallen worden niet meegenomen in de officiële cijfers. Er wordt hard gewerkt om deze wachttijd te verkorten, maar de resultaten daarvan laten nog op zich wachten.
Waar ligt het probleem?
De problemen stapelen zich op, te beginnen bij de aankomst op een van de Canarische Eilanden. De advocaten die de immigranten moeten inlichten over de juridische kant van de asielaanvraagprocedure kunnen de grote aanstroom niet aan. Op Tenerief was er maar één tolk voor bijna 200 asielaanvragers. Inmiddels is er wel wat verbetering gekomen nadat de Spaanse krant EL PAÍS en het Spaanse radiostation Cadena SER er in november 2020 aandacht aan besteedden, maar het blijft dweilen met de kraan open. Ook de verschillende opgelegde lockdowns door corona vormen nog een vertragende factor.