Daarom is de Spaanse regering nu bezig met het ontwerp van een juridisch kader voor de koning om hem blijvend te beschermen. Zeker is dat zijn onschendbaarheid zal blijven gelden ten aanzien van zijn koningschap dat 39 jaar heeft geduurd. Dit zei de Spaanse vice-premier zei dit eerder deze maand. Het plan is echter om hem ook na abdicatie dezelfde onschendbaarheid toe te kennen.
In Spanje hebben circa 10.000 leden van het parlement, rechters, openbaar aanklagers en leden van de regering een speciale juridische status, ‘aforamiento’ genoemd (lees hier meer in een Engels artikel in El Pais) waar het gaat om acties die ze doen tijdens het uitoefenen van hun functie. Volgens Joaquim Bosch, woordvoerde van de professionele belangenvereniging ‘Rechters voor democratie’, is dit betrekkelijk veel.
Dit privilege betekent dat ze alleen kunnen worden berecht door de rechters van de hoogste rechtbanken in de autonome regio’s of door het landelijke Hooggerechtshof. Dankzij dit principe werden twee rechtzaken waarin twee vermeende buitenechtelijke kinderen van de koning hem een DNA-test wilden afdwingen via juridische weg, afgewezen.
De brede heersende opvatting onder de rechterlijke macht volgens Bosch in Spanje is dat de onschendbaarheid verlengd zou moeten worden, maar daarover staat helemaal niets in de Grondwet.
Het is dus aan de leden van de regering, die overwegend achter het koningshuis staan en waarbij de meest koningsgezinde partij een absolute meerderheid heeft, om hierover nieuwe regels in te stellen. Leden van de oppositie stellen hun vraagtekens bij de verlenging van de onschendbaarheid van de koning.
Tijdens de kersttoespraak van 2012 zei de koning nog dat het recht voor iedereen gelijk is. Met deze uitspraak verwees hij naar de corruptiezaak waar toen enkel nog zijn schoonzoon, Iñaki Urdangarín bij betrokken was. Sinds begin dit jaar echter geldt ook zijn jongste dochter, prinses Cristina officieel als verdachte in de zaak.