Eind juli werd op last van een gerechtelijke ontruiming plaats in Can Rova, aan de rand van Ibiza stad. Dat betekende het einde van een geïmproviseerde woonwijk vol tenten, caravans, tot woonruimte omgebouwde auto’s en andere onderkomens. Die vormden het thuis voor honderden mensen, waaronder ook 45 schoolgaande kinderen.
Hartverscheurende beelden waren te zien in de Spaanse media. De voormalige bewoners van deze sloppenwijk op het luxueuze vakantie-eiland zijn geen criminelen of drugsdealers, maar hard werkende mensen die geen normale woning kunnen vinden. De huurprijzen op het eiland staan steeds minder in verhouding tot de modale inkomens. Het gaat om onmisbare arbeidskrachten om het toeristenseizoen op het eiland overeind te houden. Onder hen koks, obers, hotelpersoneel, grondpersoneel van de luchthaven en zelfs politieagenten en verpleegkundigen. In Periodico de Ibiza vertelden enkelen hun verhaal.
⚠️⚠️⚠️ DESALOJO CAN ROVA – IBIZA
Ahora mismo ⚠️⚠️⚠️
están los ANTIDISTURBIOS adentro.
Les dan 15 minutos.
Listos con fusiles lacrimógenos.
Llevan desde el miércoles sin LUZ.Es esto un estado derecho? pic.twitter.com/9qOydpUbvl
— Sindicato de Inquilinas de Ibiza y Formentera (@DeInquilinas) July 31, 2024
De meesten huurden er stukjes grond op het terrein voor 300 euro per maand en hadden daartoe ook een contract ondertekend. Op het hoogtepunt woonden er zeker 1.000 mensen. De bewoners hadden echter de pech dat hun woonlocatie illegaal werd geëxploiteerd. De verhuurster is samen met haar broers eigenaar van de grond en die broers waren het niet eens met haar exploitatie ervan en stapten naar de rechter.
Reguliere huisvesting onmogelijk
Op de dag van de ontruiming verbleven er nog ongeveer 150 mensen in Can Rova, waaronder 19 minderjarigen. De meeste bewoners waren al vertrokken naar andere kampen op het eiland, zoals Can Burgos of Sa Joveria, omdat ze geen toegang hebben tot reguliere huisvesting op Ibiza.
Taxichauffeur Alicia
Onder hen bijvoorbeeld taxichauffeur Alicia, geboren en getogen op het eiland. Met een salaris van 2.000 euro per maand zag zij zich na een hopeloze zoektocht naar een normale woning gedwongen een stukje grond te huren in Can Rova. Hier woont zij samen met haar 10-jarige zoon in een caravan. Ze dacht onlangs bijna de ideale woning te hebben gevonden. Voor 950 euro per maand met twee kamers en een badkamer. Toen ze haar interesse toonde, hoorde ze van de eigenaar dat ze 14.000 euro vooruit moest betalen.
Horcamedewerkers Daniela en John
Daniela en John verdienen samen 2.600 euro per maand met horecawerk. Met hun 5 maanden oude dochtertje en twee zoons van 4 en 9 jaar was een caravan op Can Rova ook voor hun de enige mogelijkheid tot een dak boven hun hoofd. Ze komen uit Colombia en wonen nu drie jaar op Ibiza. Hun officiële papieren zijn wel toegezegd, maar nog niet verstuurd. Dus moeten ze wachten. Ze hebben 8.000 euro gespaard, maar dat is bij lange na niet genoeg om de hoge borgen die de meeste makelaars eisen te kunnen betalen.
Van de sociale dienst kregen de achtergebleven bewoners te horen dat ze beter naar het Spaanse vasteland kunnen vertrekken. Voor Daniela en John onmogelijk tot ze hun papieren ontvangen. Bovendien gaan hun kinderen op het eiland naar school. Veel andere bewoners waren al vertrokken met het ontruimingsbevel in het vooruitzicht.
Bewustzijn over problematiek
Ook autoriteiten zijn zich bewust van de problematiek op het eiland dat in dit verband steeds vaker negatief in het nieuws komt. Op 9 augustus sprak Vicent Marí, voorzitter van de Consell d’Eivissa, ter gelegenheid van de Diada d’Eivissa hierover. Hij benadrukte de grootste problemen die de samenleving op het eiland in zijn greep houden: naast de toestroom van bootmigranten noemde hij de toegang tot huisvesting en de toename van nederzettingen met ondermaatse woningen waar voor het eiland essentiële arbeiders zich genoodzaakt zien te wonen. Marí noemde het de “hebzucht van degenen die proberen te profiteren van een basisbehoefte” en zei dat degenen die “alleen uit eigenbelang handelen ten koste van anderen, niet thuishoren op Ibiza”.
‘Schandelijke gevallen’
In het opiniestuk ‘Er moet een voor en na van Can Rova zijn’ in Diario de Ibiza noemt Joan Miquel Perpinyà deze wens een ‘utopie’. In zijn ogen ‘zit de samenleving op Ibiza vol met egoïstische en hebzuchtige mensen, wier enige prioriteit is om snel geld te verdienen, zelfs als dat ten koste gaat van het lijden van hun buren’. De redacteur spreekt van ‘schandelijke gevallen die in geen enkele democratische, ontwikkelde, welvarende en voorspoedige samenleving als acceptabel of toelaatbaar beschouwd kunnen worden’.
Hoewel hun harde werk de succesvolle toeristenindustrie van Ibiza ondersteunt, leven deze mensen in omstandigheden die ver afstaan van de luxe die de meeste bezoekers van het eiland ervaren. De meerderheid van de toeristen, en zelfs sommige bewoners, zijn zich niet bewust van deze verborgen kant van Ibiza. Dat er iets fundamenteel mis is op het eiland is wel duidelijk. Het eiland moet streven naar betere leefomstandigheden voor degenen die de ruggengraat vormen van zijn toeristenindustrie.
Lees ook: Horeca en winkels op Ibiza beleven erg slecht seizoen