Vanaf het moment in 1985 dat Spanje bij de toen nog EEG (Europese Economische Gemeenschap) kwam, was de zuivelsector onderhevig aan een systeem van melkquota zodat melk niet boven deze individuele toewijzingen kon worden geproduceerd en tegen een tarief dat de marktwaarde van de liter melk overschreed. Vanaf toen moesten ook alle boeren hun jaarproductie bijhouden, waardoor die gegevens nu eenvoudig te vergelijken zijn.
In 1985 waren er in León 15.500 melkveeboeren die gezamenlijk 267 miljoen liter melk produceerden met 85.000 koeien. Elke koe produceerde zo\’n 3.200 liter melk per jaar.
Sindsdien begon er een grote herstructurering gebaseerd op politieke, commerciële en productieve componenten. De politieke elementen brachten het Europese gemeenschappelijke landbouwbeleid met zich mee en sectorale maatregelen, waaronder het melkquotasysteem.
Op commercieel vlak bleken de melkveebedrijven over te weinig onderhandelingscapaciteit te beschikken ten aanzien van de zuivelindustrie die in Spanje bovendien te klein was om de Europese en wereldmarkt te kunnen beïnvloeden en tot slot was de productieve factor degene die hogere producties per koe mogelijk heeft gemaakt op basis van diervoeding, genetica, management en offers op dierengezondheid- en welzijngebied.
35 jaar later is het aantal melkveebedrijven met 97 procent gereduceerd. Ook zijn er minder koeien (-70,1%). De 25.400 koeien die over zijn produceren dezelfde hoeveelheid melk als 85.000 koeien toen.