Op basis van economische criteria wordt de zorg per autonome regio anders ingericht en dit zorgt in veel gevallen voor een minder goede toegang tot specifieke behandelingen. Dit schrijft de Spaanse krant El Público.
Uit een onderzoek van de Spaanse vereniging voor Medische Oncologie (SEOM) blijkt dat vanaf het moment dat het ministerie van Gezondheid in Spanje een medicijn tegen kanker goedkeurt, het vijf tot zeventien maanden kan duren (en alles daar tussenin) voordat het medicijn ook beschikbaar wordt in ziekenhuizen. De duur hangt af van de beslissingen die per autonome regio of ziekenhuis worden genomen. In sommige regio’s beslist het regionale ministerie van Zorg over de criteria en in andere ligt die competentie juist bij de ziekenhuizen zelf.
‘Het mag niet zo zijn dat de bureaucratie bepaalt of iemand al dan geen behandeling krijgt. Als er een nieuw medicijn wordt goedgekeurd, moet dat het geval zijn in alle autonome regio’s op hetzelfde moment en niet in de ene wel en de andere niet’, staat in het rapport te lezen.
Om deze reden blijken er veel patiënten te zijn die besluiten zich in te schrijven op een ander adres dan waar zij werkelijk wonen, simpelweg om toegang te krijgen tot de ziekenhuizen waar zij in aanmerking kunnen komen voor de juiste behandeling.
In het onderzoek van SEOM werden 83 ziekenhuizen in 17 autonome Spaanse regio’s bekeken op basis van 11 medicijnen en vijf biomarkers om tumoren te identificeren. In de conclusie staat dat 43 procent van de oncologen van deze ziekenhuizen klaagt over barrières die er bestaan voor nieuwe anti-tumormedicijnen kunnen worden voorgeschreven.
Er zijn gevallen bekend van medicijnen waarbij het drie jaar duurt voordat deze voorgeschreven kunnen worden. ‘Deze vertraging betekent een verlies van kansen op genezing voor de patiënt, die niet op tijd kan beschikken over een behandeling die de loop van zijn of haar ziekte kan veranderen’, zei Álvaro Rodríguez-Lescure, voorzitter van SEOM. Hij stelt ook dat regio’s of ziekenhuizen soms strengere eisen stellen voordat een patiënt met een specifiek medicijn behandeld kan worden dan die zijn vastgesteld door het Spaanse minsterie van Gezondheidszorg.
De verschillen in de geboden zorg per regio in Spanje ontstaan doordat de inrichting van de zorg in handen is van de regionale regeringen van de autonome gemeenschappen. De centrale regering bepaalt het budget, maar de regio’s mogen zelf – binnen landelijk afgesproken kaders – bepalen hoe ze dit aanwenden.