Maakte deze groep jonge professionals in het schooljaar 2012-2013 nog 10,6% van het totale personeelsbestand uit, in 2016-2017 was dat nog maar 7,7%. Op verzoek van de socialistische arbeiderspartij (PSOE) heeft de regering gegevens gepubliceerd waaruit blijkt dat de publieke en particuliere universiteiten in het studiejaar 2012-2013 in totaal 12.265 docenten/onderzoekers telden die jonger waren dan 35 jaar. De meeste professionals waren tussen de 40-49 jaar oud. De daarop volgende jaren liep het cijfer steeds verder terug en in 2015-2016 werd het dieptepunt bereikt met 9.152 jonge professionals.
Ondanks het feit dat zowel openbare als particuliere Spaanse universiteiten in deze vijf jaar 5.051 leraren hebben aangetrokken, heeft deze groei geen effect gehad op het aantal jonge werknemers. Het totale personeelsbestand van de Spaanse universiteiten is in deze periode gestegen van 115.332 professionals in september 2012 naar 120.383 in het vorige studiejaar.
Bronnen van de CRUE (Rectoren Overleg van Spaanse universiteiten) verklaren dat “deze vergrijzing is veroorzaakt door afname van het personeelsbestand als gevolg van de vervangingsnorm. Daardoor kon het personeel dat tussen 2012-2015 was ontslagen niet worden vervangen. Dit heeft niet alleen gezorgd voor daling van het aantal docent/onderzoekers, maar ook voor verandering in de leeftijdsstructuur van de universitaire onderwijskrachten. Zo is de gemiddelde leeftijd in de periode 2008-2015 gestegen van 46,2 naar 50 (een stijging van 8,2%)”, zo leggen de bronnen uit.
Een kamerlid van Unidos Podemos, gespecialiseerd in universiteitszaken, stelt dat het verlies van docenten jonger dan 35 jaar in de crisis is ontstaan. “Op dit moment promoveren veel mensen. Zij willen een academische carrière en lopen tegen gesloten deuren aan”, benadrukt ze. Ook bekritiseert zij de sobere politiek van de PP. “Een hele generatie docenten en onderzoekers wordt bij het grof vuil gezet,” voegt ze toe. “Zelfs voor mensen die naam maken bij de Aneca (het Spaans accreditatiebureau) is geen plek”.
Volgens de woordvoerster voor universiteitszaken van Izquierda Unida heeft deze situatie “de toegang van jongeren tot het college van rectoren en docenten afgesloten en kunnen jonge professionals geen academische carrière of betrekking consolideren”.
Kwaliteit onderwijs
“Het systeem van tijdelijke aanstellingen heeft invloed op de kwaliteit van het onderwijs. Een leraar die een jaar lang les geeft, waarvan het contract in de zomer wordt opgeschort en in oktober weer wordt ontslagen, zorgt voor mensen die weinig binding krijgen. En hoewel deze leraren net als de anderen hun uiterste best doen, het is een zware verantwoordelijkheid voor een erg klein salaris”, volgens Izquierda Unida.
Onhoudbare situatie
De CRUE stelt dat “het docentschap in deze periode niet is aangetast dankzij de inspanningen van de eigen academische gemeenschap, maar deze situatie kan zo niet langer aanhouden. Als men er niet in slaagt de financiering rond te krijgen die de landen om ons heen aanbieden en het niet lukt de benodigde leraren aan te stellen, dan komt er een moment dat de kwaliteit van het onderwijs wordt aangetast en de academische rendementscijfers dalen, iets dat tot op heden niet is gebeurd”.