Elize van Loon
De Spaanse gezondheidszorg beleeft roerige dagen. Voor de derde dag op rij leggen artsen hun werk neer. Hun eis is helder: een eigen Estatuto Marco dat hun beroep stevig verankert en hun rechten beter beschermt. De deelname is opvallend hoog.
Voor de derde dag op rij leggen Spaanse artsen hun werk neer. Hun eis is helder: een eigen Estatuto Marco dat hun beroep stevig verankert en hun rechten beter beschermt. De deelname is opvallend groot. Vakbonden schatten dat tussen de 80 en 90 procent van de artsen meedoet, wat vooral zichtbaar is in operatiekamers waar geplande ingrepen stilvallen. Het protest is breed gedragen en dan ook goed voelbaar voor patiënten.
Wat is het Estatuto Marco?
Het Estatuto Marco regelt de arbeidsvoorwaarden voor al het personeel in de publieke gezondheidszorg. Deze. basiswet bepaalt werktijden, diensten, rechten en plichten, contractvormen en mobiliteit binnen het systeem. Sinds 2003 vormt het de ruggengraat van het ambtelijk dienstverband in de zorg. Nu staat een ingrijpende hervorming op stapel. Artsen vinden dat hun specifieke verantwoordelijkheden en werkdruk onvoldoende worden erkend in dit algemene kader en eisen daarom een eigen statuut. Hun kritiek richt zich vooral op lange werkweken van 60 tot 70 uur, beperkte loopbaanzekerheid en het gebrek aan structurele erkenning van hun beroep.
“We verdienen erkenning”
De staking draait dus niet alleen om salaris. De voorzitter van de artsenvakbond CESM benadrukt dat het gaat om structurele erkenning van het beroep. Artsen vragen om een duidelijke beschrijving van hun werk en verantwoordelijkheden. Daarmee willen ze voorkomen dat hun status binnen het zorgsysteem verder afbrokkelt. Het protest is daarmee een strijd om waardigheid en toekomstbestendigheid, niet slechts om geld.
Sanidad houdt voet bij stuk
Het ministerie van Volksgezondheid weigert de nieuwe versie van het Estatuto Marco in te trekken. Volgens hen vallen de eisen van de artsen buiten hun bevoegdheden. Daarmee lijkt de kloof tussen beide partijen eerder groter dan kleiner te worden. Waar artsen spreken van een noodzakelijke hervorming, ziet het ministerie vooral juridische en bestuurlijke beperkingen.
Spanningen in ziekenhuizen
Patiënten merken de gevolgen van de staking. Chirurgen stellen operaties uit, wachttijden lopen op en patiënten ervaren onzekerheid. Toch benadrukken artsen dat zij met deze actie de zorg op lange termijn willen beschermen. Want zonder de nodige veranderingen zal de kwaliteit van de Spaanse gezondheidszorg alleen maar verder achteruit gaan.
Weinig verwachtingen van overleg
Het Spaanse ministerie van Volksgezondheid heeft de artsen uitgenodigd om in gesprek te gaan. Veel artsen vrezen dat het overleg slechts een formaliteit is. Er zou geen echte bereidheid zijn tot verandering. Het wantrouwen is dan ook groot: artsen geloven niet dat er snel een compromis zal komen.
Staking is een statement
Voor de artsen is dit protest meer dan een onderhandeling. Het is een signaal aan de samenleving. Hun beroep mag niet eindeloos worden uitgehold. De staking staat symbool voor de strijd om professionele waardigheid en duurzame zorg. Zelfs als er geen akkoord komt, willen artsen laten zien dat zij niet langer genoegen nemen met middelmatige oplossingen.