Terwijl de fabrikanten- en handelsmerken al eerder overgingen tot het doorberekenen van verhogingen in hun uiteindelijke verkoopprijs, reageerden de huismerk- of distributiemerken langzamer. Hier kwam in april een kentering in en terwijl de eerstgenoemde hun stijgingen hebben afgeremd, hebben de laatstgenoemde hun stijgingspercentage gehandhaafd.
Een analyse
Uit een analyse van de ontwikkeling van beide soorten merken in basisproducten, sinds het begin van het jaar, blijkt dat:
– De algemene berekening van de prijsstijgingen van januari tot medio april bedraagt 10% voor de fabrieksmerken, tegenover 18% voor de huismerken.
– De commerciële merken tijdens de eerste drie maanden van het jaar het voortouw hebben genomen wat de prijsverhogingen betreft. De stijgingen begonnen in januari en gingen bereikten in maart hun hoogtepunt. Olie en meel stegen het meest in prijs.
Langzamer verloop
De huismerkproducten, die altijd een onregelmatiger prijsverloop hebben, vertoonden eerder een langzamer verloop, met duidelijke pieken op productniveau en grote verschillen tussen de verschillende de maanden. Olie was ook hier de stuwende kracht achter de prijsstijgingen.
Sinds het begin van deze maand is de tendens echter omgekeerd. De fabrieksmerken hebben hun prijsstijgingen afgevlakt en opnieuw aangepast, terwijl de distributeurs hun prijsstijgingen hebben gehandhaafd. De reden hiervoor is duidelijk: de commerciële merken willen terrein terugwinnen nadat ze omzet verloren aan de goedkopere huismerken, die hun voorraden nu moeten vernieuwen tegen hogere kosten.