Else Beekman
De timing lijkt strategisch: Spanje heeft momenteel het voorzitterschap van de EU-Raad en is bezig met het vormen van een nieuwe regering.
De Spaanse regering had gehoopt om, door deze talen te erkennen, voldoende steun te verwerven voor de verkiezing van Francina Armengol als de nieuwe parlementsvoorzitter. Deze steun zou met name komen van Catalaanse onafhankelijkheidspartijen. Het lijkt een politieke manoeuvre om te onderhandelen met regionale krachten.
EU-Staten hebben hun twijfels
Hoewel Spanje hoopte op een snelle beslissing, hebben verschillende EU-lidstaten, met Zweden voorop, hun twijfels uitgesproken. De redenen? De financiële en juridische implicaties van de toevoeging van deze talen aan het officiële EU-register. EU-staten benadrukken het belang van een zorgvuldige analyse van de financiële en operationele impact, alvorens een besluit te nemen.
Reactie uit Catalonië
Catalaanse politici, zoals Laura Vilagrau i Pons, blijven optimistisch. Ze benadrukken dat de vertaalkosten slechts een fractie zijn van het EU-budget. Daarnaast stellen ze dat de taalrechten van miljoenen Europeanen boven economische discussies moeten staan. Ze zijn bereid om alle beschikbare middelen in te zetten om deze talen als officiële EU-talen erkend te krijgen.
Vrees voor een domino-effect
Een van de bezorgdheden van EU-lidstaten is dat de erkenning van deze talen als officiële EU-talen een precedent zou scheppen. Andere minderheidstalen kunnen hetzelfde pad volgen, wat tot verdere complicaties kan leiden. Dit argument wordt met name door Zweden naar voren gebracht.
Consequenties voor de Spaanse politiek
Deze kwestie heeft een diepere laag, aangezien de Socialistische Partij (PSOE) en haar coalitiepartners concessies moeten doen om een regering te vormen. Zij zouden daarbij de steun van de Catalaanse nationalisten nodig hebben. Onder de toegevingen behoren ook het gebruik van deze talen in het Spaanse parlement en het aangaan van verdere onderhandelingen over Catalaanse onafhankelijkheid.
De EU-Staten zijn van plan om het proces te vertragen. Dit ondanks de politieke berekeningen van de Spaanse regering en de optimistische houding van Catalaanse politici. Een snelle beslissing, zoals gehoopt door Spanje, lijkt onwaarschijnlijk.