Welke plaatsen in provincie Malaga hebben beste of slechtste kraanwater?

Grote verschillen in kwaliteit blijkt uit analyse

door admin
kraanwater kwaliteit

Uit een uitgebreide analyse van het kraanwater in de 16 grootste gemeenten in de provincie Mawlaga blijkt dat er aanzienlijke verschillen zijn in de waterkwaliteit. Zelfs binnen dezelfde gemeente kan de waterkwaliteit variëren. Die verieert van bijna mineraalwater tot kraanwater van lage kwaliteit. Hoewel het kraanwater overal geschikt is voor consumptie, vertoont het een hoge mate van kalk en een matige hoeveelheid zout.

De krant SUR gaf opdracht tot het laboratoriumonderzoek. Daarbij is gebruik gemaakt van de analyses die sinds 23 mei zijn bijgewerkt in Sinac, het Nationale Drinkwatersysteem van het ministerie van Volksgezondheid. Het kraanwater in Estepona, Marbella, Mijas, Fuengirola, Benalmádena, Torremolinos, Málaga, Rincón de la Victoria, Vélez-Málaga, Nerja, Antequera, Ronda, Cártama, Alhaurín El Grande en Alhaurín de la Torre is onderzocht.

Lees ook: Is het kraanwater in Spanje veilig om te drinken?

Door de aanhoudende droogte zijn de watervoorraden gereduceerd. Daardoor is menging van verschillende waterbronnen noodzakelijk geworden. Het proces om drinkwater te verkrijgen is behoorlijk complex wat fysische en chemische behandelingen betreft. Vervolgens moet het water ook gedistribueerd worden. Uit het onderzoek blijkt dat gemeenten met toegang tot krachtige ontziltingsinstallaties, zoals Málaga-stad, water van hoge kwaliteit kunnen leveren, terwijl kleinere gemeenten moeten vertrouwen op traditionele methoden.

Kraanwater van topkwaliteit in Málaga-stad

Málaga-stad blijkt de beste waterkwaliteit te hebben, met een hardheid van slechts 88 mg/l en een geleidingsvermogen van 579 µS/cm. Ook Vélez-Málaga scoort goed, hoewel de hardheid recentelijk is toegenomen door veranderingen in de watertoevoer. Antequera biedt semi-zacht water met een hardheid van 160 mg/l en het laagste zoutgehalte (265 µS/cm) in de provincie, wat het een van de beste maakt.

Gemeenten met lage kwaliteit

Aan de andere kant van het spectrum bevinden zich gemeenten zoals Cártama en Mijas, waar het water een hoge zout- (2.220 µS/cm en 852 µS/cm) en hardheid (505 mg/l en 679 mg/l) vertoont. De situatie in Cártama wordt bemoeilijkt door een gebrek aan recente investeringen in waterinfrastructuur, ondanks een nieuwe toezegging voor wateroverdracht vanuit de Aljaima-bronnen. Niet expliciet genoemde gemeenten bevinden zich qua waarden ergens in het midden.

De rol van ontzilting

De ontziltingsinstallatie El Atabal in Málaga heeft recentelijk haar capaciteit vergroot en nieuwe ozonbehandelingsmethoden toegevoegd. Dat heeft bijgedragen aan het leveren van kwalitatief hoogstaand kraanwater. Hiermee is het heersende idee dat het kraanwater in Málaga te hard is om te drinken effectief weerlegd.

Problemen met kalk

Water met een hoog kalkgehaltes kan problemen veroorzaken zoals kalkaanslag in leidingen en huishoudelijke apparaten. Ook kan het de smaak van het water beïnvloeden. Water met een hardheid van minder dan 150 mg/l wordt als zacht  beschouwd, en water met waarden boven de 400 mg/l wordt als zeer hard geclassificeerd.

Geleidingsvermogen en zoutgehalte

Hoewel er geen specifieke kwaliteitsnormen zijn voor geleidbaarheid, beginnen waarden boven de 800 µS/cm merkbaar de smaak van het water te beïnvloeden. Lage geleidbaarheidswaarden duiden op een goede waterkwaliteit, met lage niveaus van opgeloste zouten.

Overige parameters

Andere factoren zoals troebelheid, geur en smaak worden ook beoordeeld. Gemeenten zoals Estepona, Rincón de la Victoria, Cártama en Torremolinos hebben uitstekende troebelheidswaarden (0), terwijl Fuengirola met een waarde van 1 iets minder goed scoort. Wat betreft chloorgehaltes, die essentieel zijn voor de desinfectie, variëren de waarden binnen de provincie tussen 0,2 mg/l en 0,8 mg/l.

Lees ook: Grote verschillen in prijs voor kraanwater tussen gemeenten in Spanje

Aanzienlijke variatie

De waterkwaliteit in de provincie Málaga varieert aanzienlijk tussen de verschillende gemeenten. Terwijl grotere steden profiteren van geavanceerde waterbehandelingsinstallaties, worstelen kleinere gemeenten vaak met de uitdagingen van traditionele methoden en de impact van droogte. Desondanks blijft al het onderzochte water binnen de wettelijke normen voor menselijke consumptie. Voor alle resultaten van de analyse klik hier.

Dit vind je misschien ook leuk