Het treinstation van Canfranc, dat in 1928 werd geopend door de toenmalige Spaanse koning Alfonso XIII, heeft een fascinerende geschiedenis, vooral tijdens de Tweede Wereldoorlog. Tegenwoordig is het een spectaculair hotel genesteld tussen de ruige bergen van de Aragonese Pyreneeën. De buitenlandse pers is lovend over het hotel.
Al snel na de opening werd het station de belangrijkste spoorverbinding tussen Frankrijk en Spanje. Het was ook een toevluchtsoord voor Joden die de Holocaust ontvluchtten tijdens de Tweede Wereldoorlog. Na jaren van pracht en praal raakte het in 1970 echter in verval. In 2002 werd het op de Werelderfgoedlijst geplaatst en aan het eind van dat jaar werd het een luxe hotel, Hotel Canfranc Estación.
Nu is het een oase van luxe en elegantie die de essentie en pracht van dit historische gebouw terugbrengt. Leuk detail, het Canfranc Express restaurant bevindt zich in een wagon van het oude Canfranc station.
Beste hotel in een natuurlijke omgeving in Spanje in 2024
Hotel Canfranc Estación, werd bij de National Geographic Travel Awards 2024 uitgeroepen tot beste hotel in een natuurlijke omgeving in Spanje. Ook de Britse Financial Times is lovend, ” Canfranc Estación, de ‘Titanic van de bergen’, is herboren als een prachtig ontworpen (en redelijk geprijsd) toevluchtsoord”
De Franse krant Le Figaro heeft verschillende artikelen gepubliceerd over dit luxe hotel. In een daarvan staat dat het station “gelegen in Canfranc, aan de grens, op de lijn die vroeger Pau (Atlantische Pyreneeën) verbond met Zaragoza, 311 kilometer verder naar het zuiden, het op een na grootste station van Europa is. De omvang is gelijk aan die van het station Saint-Lazare. Het heeft na veertig jaar verwaarlozing zijn oude luister heeft teruggevonden”.
Ook de Britse krant The Times is lovend. “Het internationale treinstation van Canfranc roept bijna meteen vergelijkingen op met The Grand Budapest Hotel, de film van Wes Anderson uit 2014. Een prachtig beaux-arts gebouw, omringd door de besneeuwde toppen van de Pyreneeën. En tien keer zo groot als St Pancras in Londen.”
Hoofdrol in film en literatuur
Canfranc Estación is ook een iconisch decor dat door de jaren heen tot de verbeelding van filmmakers en schrijvers heeft gesproken. Sinds de opening in 1928 is het station het decor geweest van meerdere filmopnames. Ook inspireerde het schrijvers om de grootsheid ervan vast te leggen in romans en documentaires.
In de filmwereld springt “Lo saben los bosques” (2011) eruit. Een film die de schoonheid en het mysterie van de landschappen rondom het station vastlegt. Met de plot van de diefstal van een lading nazi-goud uit het station. Canfranc is ook te zien geweest in documentaires. Bijvoorbeeld in “Canfranc, Última Estación” (2016), waarin mende geschiedenis en de erfenis van dit architectonische juweel onderzoekt.
Ook zijn er verschillende romans met een rol voor het station. Bijvoorbeeld “Volver a Canfranc” van Rosario Raro (2015), een roman die zich afspeelt in 1943. En een tweede roman van dezelfde schrijver: “El cielo sobre Canfranc” (2022). Ook opmerkelijk is “La frontera salvaje” (2015), die de lezer meeneemt naar een wereld vol avontuur en spanning rond het station in het Europa van de Tweede Wereldoorlog.
Luxe, gastronomie en natuur
De charme van dit hotel gaat verder dan de luxe faciliteiten. Dankzij de bevoorrechte locatie kunnen gasten genieten van de natuurlijke schoonheid van de Pyreneeën. Met toegang tot een breed scala aan buitenactiviteiten zoals wandelen, skiën en raften. Bovendien ligt het tot hotel omgebouwde treinstation heel dicht bij de skigebieden van Candanchú en Astún.
Het gastronomische aanbod combineert Aragonese traditie met avant-garde technieken en biedt een unieke culinaire ervaring die de zintuigen in vervoering brengt. Hiervoor heeft het Canfranc Express een Michelinster gekregen.
Lees ook: Boom in toerisme, elke vier dagen een nieuw hotel in Spanje