De opgravingen werden gedaan in het Baluarte de la Bandera, een 16e eeuws bolwerk in de stad Ceuta. De resten bieden nieuwe informatie over deze stad aan de Noord-Afrikaans kust in de Romeinse en Byzantijnse tijd. De archeoloog en leider van de opgraving, Darío Bernal, geeft aan dat de archeologen tijdens de opgravingen op een aardlaag stuitten met veel materiaal uit zee, zoals meer dan 700 schelpen, resten van tonijn, zee-egels, veel verschillende soorten dieren en zelfs een bot van een gier. ‘Daardoor weten we nu meer over het dierenleven in de 7e eeuw. We kunnen eruit opmaken wat de mensen toen visten en aten’, aldus de archeoloog.
Vondsten in bijzonder goede staat
Daarnaast is veel aardewerk gevonden, enkele stukken metaal en munten. Heel bijzonder is een fragment van een amfoor uit de eerste eeuw met een inscriptie. Die wordt nu bestudeerd en zal zo goed als zeker een van de pronkstukken zijn in het museum dat op de vindplek wordt ingericht.
Bernal is vooral opgetogen over de goede staat van alle vondsten, wat voor Ceuta ongewoon is. Romeinse resten zijn daar meestal in slechte staat, omdat het islamitische Ceuta uit de middeleeuwen eroverheen is gebouwd, net als de bouwwerken uit de Portugese tijd in de 15e eeuw en het moderne Ceuta.
De archeoloog bevestigt dat de resten van een Romeinse muur uit de periode van Marcus Aurelius Antoninus, eind 2e, begin 3e eeuw zijn aangetroffen. Een eeuw later werd een toren tegen deze muur geplaatst en tweehonderd jaar daarna nog een stuk muur. Men vermoedt dat de keizer Justinianus opdracht gaf voor de bouw van deze laatste muur.
Aardbeving
Bij de opgravingen ontdekten de onderzoekers dat Ceuta in de tweede helft van de 7e eeuw is getroffen door een aardbeving. Door die aardbeving kwam een stuk van de Romeinse muur van zijn plaats en ontstonden meerdere scheuren. De Romeinse muur is niet ingestort omdat hij steunde op dikke pakketten aarde. Door die aardlagen te bestuderen kon bepaald worden in welke periode de aardbeving plaatsvond.
Menselijke botten
Bij de opgravingen wordt ook een antropoloog betrokken omdat buiten de Romeinse muur botten van mensen zijn gevonden. De archeologen denken dat daar minstens dertien lichamen van zowel volwassenen als kinderen zijn opgestapeld en verbrand om infecties te voorkomen.