In tegenstelling tot wat veel mensen denken, behoort de koraal niet tot het planten- maar tot het dierenrijk. De vele vertakkingen van de koraal vormen samen een onderzees bos dat bescherming en een broedplaats biedt aan talrijke diersoorten. Om dit belangrijke ecosysteem te beschermen is de Universiteit van Sevilla een onderzoek gestart dat gesteund wordt door de Fundación Biodiversidad van het ministerie van Ecologische Transitie.
Combinatie van chirurgie en tuinieren
Met een techniek die het midden houdt tussen chirurgie en tuinieren wordt getracht de koraalkoloniën bij Tarifa (Cádiz) te herstellen. Deze langzaam groeiende dieren (ze groeien een centimeter per jaar) zijn uiterst kwetsbaar voor de gevolgen van de opwarming van de aarde, de vervuiling van het zeewater en de toename van algensoorten in de zee. Zo zorgt een uit Azië afkomstige algensoort ervoor dat de koralen zichzelf niet meer kunnen voeden omdat deze zich over de hele oppervlakte van de koralen verspreiden. Onderzoekers van de Universiteit van Barcelona en van het Instituut voor Zeewetenschap hebben berekend dat de hittegolven in het Middellandse zeegebied het aantal koraalkolonies in sommige gebieden met wel 93 procent hebben gereduceerd.
Onderzeese transplantaties
Om het koraalbos in zee uit te breiden, worden transplantaties van de zeekolonies uitgevoerd. Daarvoor worden gezonde fragmenten van de bestaande exemplaren in een laboratorium op een kunstmatig substraat geplaatst. Daarop gaan de fragmenten zichzelf reproduceren en worden de nieuwe kolonies daarna door duikers teruggeplaatst in de zeebodem.
Onderzocht wordt of in de toekomst nog een andere methode kan worden toegepast, waarbij de koraallarven in een gunstige bodem worden geplaatst om daar verder uit te groeien. Zo moet een onderzeese tuin ontstaan die gevarieerder en minder kwetsbaar is. Zonder ingrijpen sterven nu nog veel van de koraallarven af voordat zij zich in de bodem hebben kunnen nestelen. De larven die er wel in slagen de bodem te bereiken, groeien daarna uiterst langzaam uit tot complete koraalriffen.
Impuls voor duiktoerisme
De meest voorkomende gorgoonkoraal in de Middellandse Zee is de witte Eunicella singularis die op 10 tot 50 meter diepte op rotsachtige zeebodem leeft. Het herstel van deze koraalkolonies betekent ook het herstel van verschillende vissoorten in het gebied waardoor dit ook weer aantrekkelijker wordt voor duiktoerisme.