Een van de bekendste voorbeelden is het Sau-reservoir in Barcelona. Hier zijn zelfs verkeersopstoppingen geregistreerd vanwege het grote aantal bezoekers dat erheen wilde. Vanuit de Catalaanse verkeersdienst (SCT) is hier zelfs voor gewaarschuwd omdat alle parkeerplaatsen in de buurt vol waren en mensen overal in bermen parkeerden met risicovolle situaties tot gevolg.
ADVERTENTIE
Bekijk ook: Zorgen om aanhoudende droogte en hitte in Spanje
De grote attractie in dit stuwmeer is de kerk van Sant Romà de Sau (zie foto). Deze werd gebouwd in de 11e eeuw en verdween in 1963 onder water, toen de nabijgelegen stuwdam werd gebouwd. De populariteit van dit oude gebouw en het grote aantal mensen dat het wil bezoeken, heeft ertoe geleid dat de Provinciale Raad van Barcelona een parkeersysteem heeft ingevoerd. Mensen moeten nu vooraf een parkeerplaats reserveren. Die verplichting geldt voor iedereen die tussen 24 juni en 11 september naar de enclave wil reizen.
500 verzonken dorpen in Spanje
Spanje telt ongeveer 500 van deze dorpen die onder het water van stuwmeren en andere reservoirs verdwenen zijn, maar heel soms weer (deels) verschijnen. Die reservoirs werden over het algemeen gebouwd tijdens het Franco-regime om de waterbevoorrading te garanderen en verbeteren en om werk te creëren als stimulans voor de gehavende economie van het land.
Wanneer het waterpeil door droogte erg zakt, is het nog steeds mogelijk om de overblijfselen van de straten, kerken en huizen te zien. Voor de voormalige bewoners vormen ze een trieste en vooral ook pijnlijke weerspiegeling van wat ze ooit waren. Hier volgen een paar voorbeelden van die dorpjes. Mocht je in de buurt zijn, kan het interessant zijn ze te bezoeken.
Bekijk ook: Historisch Spaans vestingstadje door fout nog steeds een spookdorp
Aceredo, Ourense
Gelegen in het hart van het natuurpark Xurxés, in Lobios (Orense), ligt Aceredo, een dorp dat onder water kwam te staan door de aanleg van het Lindoso-reservoir. Op 8 januari 1992 sloot de Portugese waterkrachtcentrale EDP haar poorten waarop de rivier, die door de regen veel water voerde, het dorp overstroomde. Tot dan toe had het ongeveer 70 huizen en ongeveer 120 inwoners. Dit waterreservoir liet ook vier andere dorpen in de omgeving definitief verdwijnen: A Reloeira, Buscalque, O Bao en Lantemil. In drope periodes kun je soms enkele huizen, de oude stadsfontein of de overblijfselen van enkele straten dien. Zo'n periode trekt altijd enkele oude bewoners en nieuwsgierige toeristen aan.
Mediano, Huesca
In 1969 veranderde het lot van dit dorp drastisch. Na drie dagen van hevige regenval en met de damtunnels gesloten, liep het reservoir van Mediano vol en dwong de bewoners de stad te ontvluchten toen het water hun huizen binnenstroomde. Zelfs nu nog kun je zien hoe de toren van de kerk Iglesia de la Asunción uit de 16e eeuw uit het water rijst. Wanneer het waterpeil daalt kun je er naartoe lopen en de kerk bijna volledig zien. Vrijwel iedereen vertrok naar elders behalve drie families die besloten een nieuw huis te bouwen aan de rand van het meer.
Bekijk ook: Waterreservoirs in Spanje op laagste niveau sinds 1995
Daarbij werd deze plek een duikbestemming. Tot niet lang geleden kon je in de kerk duiken. Nu is de ingang dichtgetimmerd uit angst voor mogelijke instortingen. Voormalige inwoners hebben herhaaldelijk gepoogd om de toren te beschermen.
Sant Roma de Sau, Barcelona
We noemden dit dorp al in de inleiding van dit verhaal. Het stuwmeer van Sau, gelegen aan de voet van Tavertet en omgeven door bossen en hellingen van de Sierra de las Guilleries, verbergt onder zijn water. In 1962 werd het door het water verzwolgen. Er stonden verschillende boerderijen, een Romeinse brug en een Romaanse kerk uit de 11e eeuw. De indrukwekkende klokkentoren is nog steeds te zien, zelfs met voldoende water. In tijden van droogte komen er echter veel huizen boven het wateroppervlak waardoor bezoekers door de straten kunnen lopen. De geschiedenis van deze stad had zo'n impact op de samenleving dat zelfs de film 'Camino Cortado', geregisseerd door Ignacio F. Iquino, erdoor geïnspireerd werd.
Las Rozas de Valdearroyo, Cantabrië
Twee van de drie delen van Las Rozas de Valdearroyo, gelegen in Cantabrië, werden in de jaren vijftig overspoeld door het water van het Ebro-reservoir – samen met de steden Medianedo, La Magdalena, Quintanilla en Quintanilla de Bustamante. Slechts één gebouw heeft het overleefd, de dorpskerk, tegenwoordig bekend als 'De Kathedraal van de Vissen'. Deze enclave is van grote ecologische waarde want werd in 1983 uitgeroepen tot Nationaal Watervogelreservaat. De toren van dit religieuze gebouw verkeert in een goede staat, dus het is nog steeds mogelijk erin te klimmen dankzij de houten loopbrug die er is gemaakt. Tenzij het waterpeil te hoog is natuurlijk.
La Muedra, Soria
In 1941 werd de dam van La Cuerda del Pozo ingehuldigd. Deze ligt in het noorden van Soria, op korte afstand van de Sierra de Cebollera Rioja en dwong de inwoners van La Muedra de stad te verlaten. In 1931 telde de stad ongeveer 90 huizen en ongeveer 341 inwoners, hoewel er jaren later, met de komst van de burgeroorlog, amper dertig inwoners waren die weigerden te vertrekken. Uiteindelijk moesten ze weg. De meesten kozen ervoor om in Vinuesa te blijven op 5 kilometer afstand, maar andere families trokken naar omliggende steden zoals El Royo en Abejar. In dit stuwmeer kun je nog steeds de toren van de kerk van La Muedra zien, het enige architecturale element dat nog overeind staat samen met de begraafplaats.
