Daar brandt inderdaad een groene lamp en met kloppend hart gaan we door naar buiten. Het is donker en in het flauwe maanlicht spitsen we onze oren. Na enige tijd horen we boven in de tank water klateren. Eindelijk is het zover. Het sluitstuk van de waterwerken is klaar en het werkt nog ook!
Zwemdepot
Gedurende de bouw van het depot hebben we bedacht dat de gemetselde wateropslag in de zomer ook zou kunnen dienen als zwembad. Aan de binnenkant zijn daarom blauwe tegeltjes aangebracht en we hebben een zwembadpomp aangeschaft om het water te zuiveren.
Via regenpijpen wordt in de winter het regenwater van het dak van het huis in het zwemdepot opgevangen. Na een paar dagen forse regenbuien kunnen we dus op zoek naar onze zwembroek.
Nadat de wateropslag is gerealiseerd, is ten slotte de proefpomp vervangen door een nieuwe, moderne pomp. Deze waterpomp signaleert zelf wanneer er voldoende water in de put staat en slaat af als het waterniveau onder een bepaald niveau komt.
In de emmers boven hangt een vlotter die aangeeft of er in de emmers water bij kan. Via een controlepaneel in de keuken kunnen we precies volgen of er nog voldoende water in de tanks zit en hoe het staat met het water in de put. Als de pomp aanslaat, brandt er op het paneel een groene lamp.
Pernis
Vanuit de emmers kan het zwemdepot worden aangevuld en vanuit het zwemdepot kunnen we het water, als dat nodig is, terug laten lopen in de pompschacht.
In de afgelopen periode zijn er allerlei plastic pijpen voor elektriciteit en water over het land aangelegd. Mijn schoonmoeder die een paar dagen bij ons logeert, is onder de indruk. Terwijl ze de witte, zwarte en rode pijpen die over de helling lopen bekijkt, schampert ze: “Het lijkt Pernis wel.”
Tijdens de oplevering van de waterwerken weten we nog niet dat, ondanks de wateropslag, het beheersen van de waterhuishouding heel nauw komt. In de jaren die volgen, openbaren zich allerlei kinderziekten.
Zo is er een periode waarin alle planten en bloemen uitbundig bloeien, terwijl wij verdroogd in huis zitten. Door de ruimhartige instelling van het automatische irrigatiesysteem is al het huishoudelijk water op.
Als we te lange tijd of met veel mensen in het huis zijn, laten we het gechloreerde zwemwater uitwasemen en terug in de pompschacht lopen.
Meer grip
Het systeem werkt nog steeds niet altijd feilloos, maar we krijgen er steeds meer grip op. De pijpleidingen worden begraven en langzaam maar zeker wordt ‘Pernis’ weer omgetoverd tot Spaans platteland. Alsof er de afgelopen jaren niets is gebeurd…
Esther Rasenberg is co-hoofdredacteur van WaterForum. Met haar partner Ramon heeft zij in 2003 een ruïne in Spanje gekocht. Zij heeft aan de lijve ervaren wat het gebrek aan water kan betekenen en wat het inhoudt om een klein huis in de bergen van veilig water en sanitatie te voorzien.