De slachtoffers zijn grotendeels Spaanse mannen. Zij lopen een groter risico vanwege hartaandoeningen en andere ziektes, zo zegt Francisco García van het Spaanse Rode Kruis. Hij geeft aan dat “het tijdstip geen grote rol speelt, maar het toezicht wel. In binnenwateren lopen zwemmers een hoger risico dan op de stranden, waar reddingswerkers erin slagen veel mensen te reanimeren”.
Belang van toezicht
Ana Domínguez, de coördinator van de commissie ter voorkoming van verdrinkingen, ook van het Rode Kruis, onderstreept het belang van toezicht. “We moeten de mensen ervan bewust maken dat zwemmen het hele jaar door gevaarlijk kan zijn. Mensen voelen zich veilig in drukbezochte wateren, maar dat is helaas niet terecht”.
Negen op de tien ongevallen op het water zijn vermijdbaar. Zo raadt het Rode Kruis mensen af te baden in koud water, grote rivieren of natuurlijke zwembaden en watervallen. “Veel tragedies kunnen voorkomen worden door geen onnodige risico’s te nemen en je gezonde verstand te gebruiken”, adviseert het Rode Kruis, dat voor de bewaking van 300 Spaanse stranden zorgt. Ook adviseren zij om bij reddingswerkers te informeren naar gevaarlijke gebieden en deze te vermijden, en om je niet door de stroming te laten meedrijven.
Het verdrinkingsproces gaat snel en ongemerkt; soms is het slachtoffer maar een paar minuten uit zicht. Een baby kan zelfs al verdrinken in een badje met water van 30 cm diep. Let op de stranden op de kleur van de vlag: bij een groene vlag is het veilig zwemmen, bij een gele vlag moet je voorzichtig zijn en bij een rode vlag mag je absoluut niet in zee.
Nederland
In Nederland verdrinken weliswaar minder mensen, maar toch nog jaarlijks zo’n 80 inwoners, waarvan gemiddeld negen onder de vijftien jaar. Op de website www.verdrinking.nl staan dagelijkse meldingen van (de redding van) drenkelingen. De veiligheid is wel verbeterd, want in 1950 verdronken nog bijna driehonderd kinderen, zo meldt het CBS. De laatste jaren komen de meeste verdrinkingsgevallen (41%) voor bij 30 tot 65-jarigen. Bovendien verdronken er ruim twee keer zoveel mensen van niet-westerse afkomst als autochtonen.
Op haar website adviseert Reddingsbrigade Nederland, net als het Spaanse Rode Kruis, om alleen op plaatsen te gaan zwemmen waar op dat moment toezicht wordt gehouden door erkende ‘reddingswerkers’ en te letten op de openingstijden van de betreffende reddingsbrigade. Ook moet je ervoor zorgen geoefend en fit te zijn als je gaat zwemmen en je risico beperken door niet te ver te gaan en niet alleen te gaan zwemmen.
België
De Belgische kust lijkt een stuk veiliger dan die in Nederland en Spanje. In 2013 meldde men dat het al drie jaar geleden was dat er nog een dode viel aan de Belgische kust. De Belgische kust is weliswaar korter dan die van de buurlanden, 67 kilometer, maar er staan wel de meeste ‘redders’ paraat (450) per kilometer kust. Bovendien mag je in Vlaanderen alleen in erkende zwemwateren zwemmen. Daar zijn redders beschikbaar en wordt de zwemwaterkwaliteit regelmatig gecontroleerd door de VMM, die jaarlijks de zwemwaterlokaties bepaalt.