De EU stelt ‘onmiddellijk’ dit bedrag beschikbaar aan de 27 lidstaten, zo twitterde de Franse minister van Economie en Financiën, Bruno Le Maire donderdagavond. Eerder deze week was een 16-uur durend video-overleg daarover nog mislukt na een ruzie tussen de Nederlandse minister Hoekstra en andere EU-collega’s.
Nederland heeft nu de eisen ingetrokken die het eerder stelde: de ontvangende landen zouden vergaande macro-economische voorwaarden, zoals structurele hervormingen door moeten voeren. Hier waren Italië, Spanje, Frankrijk en Portugal het niet mee eens met als argument dat geen van de staten verantwoordelijk is voor de crisis die door de pandemie is veroorzaakt. De meerderheid van het bedrag wordt als lening beschikbaar gesteld aan lidstaten, bedrijven en werknemers getroffen door de crisis.
Uit het Europees noodfonds (MEDE) komt 240 miljard euro, 200 miljard wordt bijgedragen door de Europese Investerings Bank (BEI) in de vorm van leningen aan bedrijven en de resterende 100 miljard komt uit het fonds tegen werkloosheid van de Europese Commissie.
Als de kredieten nodig zijn voor de ‘directe en indirecte kosten voor zorg, genezing en preventie’, gelden er geen voorwaarden. Zodra de coronacrisis voorbij is, worden ‘alle eurolanden’ (niet alleen degene die lenen) geacht de Europese begrotingsregels weer na te leven.
Eurobonds
Een ander struikelblok vormden de door eurolanden eventueel uit te geven eurobonds. Gezamenlijk schuldpapier was voor Nederland, Duitsland, Finland en Oostenrijk onbespreekbaar. Deze komen er niet, maar wel wordt in de nieuwe afspraak gesproken over ‘vernieuwende financiële instrumenten’, waaronder een ‘tijdelijk, doelgericht en proportioneel’ fonds. De ministers van Financiën moeten de hoofdlijnen vaststellen en het daar unaniem over eens zijn, voordat de instrumenten tot in detail worden uitgewerkt.