De 34-jarige Sonia Amroun is een Parijse ondernemer. Ze is commercieel manager van een Franse startup en pakte in december haar koffers om te ontsnappen aan het slechte weer en de lockdown in Frankrijk. Het plan was er een maand te blijven. Nadat ze het eiland La Palma beter leerde kennen, besloot ze er te blijven en haar werk verenigbaar te maken met het beheer van een landelijk hotel.
“Het idee dat slimme breinen in een metropool een stressvol leven moeten leiden om een succesvolle carrière op te bouwen is voorbij’, aldus Sonia via een videoconferentie met Canariasnoticias.es. ‘Ik werk twaalf uur, zeven dagen per week. Maar ik kijk naar de bergen en ik ben blij. La Palma is mijn droom die uitkomt’.
Wegkwijnend toerisme
De toeristenindustrie van het eiland kwijnt weg net als in andere regio’s in Spanje. Lege straten domineren de belangrijkste centra met minder dan 40% van de in totaal ongeveer 170.000 bedden in open accommodaties. De archipel is al de autonome gemeenschap met de meeste werkloosheid, en praktisch alle economische en politieke actoren waarschuwen voor een explosieve sociale situatie op korte termijn.
Reddingsboei
Terwijl de gezondheidsautoriteiten druk zijn met vaccineren, is het telewerken voor veel ondernemers een reddingslijn geworden. De professionals die als digital nomads naar de eilanden komen hebben doorgaans een grotere koopkracht dan de gemiddelde toerist en geven ook meer uit. En dat zonder de impact van massatoerisme.
Ivestering overheid
De komst van dit soort werknemers nam sinds september vorig jaar toe met 10% per maand. Dat was het moment dat de regering van de Canarische Eilanden aankondigde 500.000 euro te besteden aan voornamelijk marketing- en opleidingscampagnes – om in tien jaar tijd zo’n 30.000 professionals aan te trekken.
Telewerkers vooral Europa
De geschatte 8.000 telewerkers op de eilanden komen met name uit Duitsland, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en in toenemende mate de Verenigde Staten.
Voor de 22-jarige Tracy Keogh is dit een gamechanger. Ze is niet zomaar een Ierse telewerker die in tijden van coronavirus voor de Canarische Eilanden heeft gekozen. Ze is de mede-oprichter van Grow Remote, een Ierse startup die wordt ondersteund door Ierse regering en die bedrijven probeert te verbinden met werknemers van over de hele wereld die op afstand werken. ‘Het gaat niet langer alleen om freelancers die besluiten te reizen. Het is een paradigmaverschuiving, een nieuwe manier van werken’.
Juan Betancor beheert onder meer 16 huizen aan het strand en zegt: ‘Tot vorig jaar was 5% tot 10% van de huren afkomstig van telewerkers. Sinds oktober vertegenwoordigen deze 90%’. De verhuur is alleen neit meer zo winstgevend als vroeger: een toerist betaalde 900 of 1.000 euro per week, terwijl telewerkers amper 1.400 euro per maand.
Nieuw type werkgelegenheid
Het gaat nu niet meer alleen om het aantrekken van de professionals. Cosme García Falcón is directeur van Spegc, een promotie-orgaan dat onder de regioregering valt en zich bezighoudt met het aantrekken van digital nomads naar Gran Canaria in opdracht van de regering. ‘Alleen op dit eiland zijn 12 digitale animatie- en postproductiebedrijven gevestigd’, legt hij uit.
Kansen voor lokale werknemers
Volgens zijn gegevens is de werkgelegenheid die door dit type bedrijf wordt gegenereerd in slechts twee jaar tijd bijna verdrievoudigd, waardoor lokaal talent de markt ook kan betreden. De organisatie heeft ook zojuist in het Engels en Spaans de gids ‘Hoe u zich op Gran Canaria vestigt’ gepubliceerd, waarin alles wordt uitgelegd, van procedures tot advies en oplossingen voor de veelvoorkomende problemen waarmee gezinnen met verhuisprojecten te maken kunnen krijgen.
Diensten
De groeiende komst van telewerkers heeft de interesse van ondernemers gewekt om specifieke diensten te gaan leveren. ‘Vooral met betrekking tot coöperatief samenleven en samenwerken’, legt Ignacio Rodríguez, zakenman en uitvoerend lid van de World Teleworking Association, uit. Zo worden er steeds meer coworkspots opgericht waar telewerkers dezelfde werkruimte en dus de kosten delen. Ook woongroepen waarin leefruimte en ervaringen kunnen worden gedeeld verheugen zich in een toenemende belangstelling.
Initiatief ‘Remote Villages’
Niet alles draait om de steden op de eilanden. Sonia Amroun heeft het geluk gevonden in een kustplaatsje La Palma met slechts 21.000 inwoners. Net als zij hebben twee ondernemers uit Tenerife, Carlos Jonay Suárez en Elsa Rodríguez, geprobeerd telewerkers naar het platteland te trekken met het initiatief Remote Villages (afgelegen dorpen). ‘We willen landelijke omgevingen verbinden met telewerkers, lokale actoren en ondernemers met elkaar verbinden en zo proberen sociaaleconomische voordelen te genereren met minimale negatieve impact’.
Het eerste project vindt plaats in Icod de los Vinos (ten noorden van Tenerife). Het doel is om van 23 mei tot 13 juni tien mensen van overal ter wereld te laten telewerken, op voorwaarde dat ze betrokken zijn bij zes lokale ondernemersprojecten.
Aan de pandemie komt (hopelijk) een einde en veel telewerkers zullen (voorspelbaar) terugkeren naar hun plaats van herkomst. De Canarische Eilanden en hun ondernemers zetten zich in om ervoor te zorgen dat ze blijven of in ieder geval weer terugkeren.
Bij Fiona Murray lijkt het hen gelukt. ‘In juni ga ik terug naar Londen’, legt ze uit. ‘Maar ik ga met mijn bazen praten zodat ze me de hele maand december kunnen laten telewerken. Ik moet de Canarische Eilanden in mijn leven houden’.