In een resolutie spreekt het Europese Parlement zich vooral uit over de inzet van kinderen als drukmiddel in een diplomatiek conflict. Deze resolutie is aangenomen met 397 stemmen voor, 85 tegen en 196 onthoudingen. Marokko wordt in de resolutie gewezen op de onschendbaarheid van de nationale grenzen van EU-lidstaten, op het onveranderde standpunt van de EU over de Westelijke Sahara en op het VN-verdrag voor de rechten van het kind dat Marokko in 1990 ondertekende.
Vooral de inzet van kinderen ‘als kanonnenvoer’ leidt tot de eerste beschuldiging van schending van mensenrechten door de EU aan het adres van Marokko sinds 25 jaar. Zelfs de vreedzame protesten in de Rif in 2017 die de Marokkaanse veiligheidstroepen met harde hand onderdrukten, ontlokten niet zo’n reactie vanuit Straatsburg.
Aanleiding in de Westelijke Sahara
De aanleiding voor dit drama in Ceuta is een diplomatieke rel tussen Marokko en Spanje, toen bleek dat de leider van Polisario, dat sinds 1973 strijdt voor een onafhankelijke Westelijke Sahara, om humanitaire redenen afgelopen april in een Spaans ziekenhuis was opgenomen. De Westelijke Sahara was tot 1975 een Spaanse kolonie, maar toen de Spaanse dictator Franco op sterven lag, verslapte de aandacht en kon Marokko het gebied inlijven. Spanje sloot daarna een akkoord waarbij Marokko het bewind kreeg over twee derde van de Westelijke Sahara. Polisario bleef echter vechten voor onafhankelijkheid. Pogingen van de VN om tot een oplossing te komen hebben niet tot een oplossing geleid.
Marokko zet EU onder druk
In die strijd om de Westelijke Sahara zet Marokko de Europese Unie nu onder druk. Afgelopen jaar erkende Trump de soevereiniteit van Marokko over de regio, wat de positie van koning Mohammed VI versterkte. Europa zit niet te wachten op een nieuwe opleving van de strijd om de Westelijke Sahara, maar is van mening dat er een akkoord moet komen onder de paraplu van de VN en volgens de resoluties van de Veiligheidsraad. De EU reageert echter voorzichtig op Marokko, omdat het een belangrijke partner is voor handel, voor stabiliteit in de regio en in de strijd tegen terrorisme en migratiestromen.
Bewaking grenzen als belangrijkste motivatie
Volgens de linkse Spaanse afgevaardigde Miguel Urbán telt voor het merendeel van de Europarlementariërs alleen dat Marokko de grenzen goed bewaakt. ‘De rechten van de Westelijke Sahara, van journalisten of activisten die gevangen zitten of van immigranten doen er weinig toe.’ In het debat gaf Urbán aan dat hij het hypocriet vindt te praten over schending van mensenrechten door Marokko, aangezien Spanje illegalen vaak terugstuurt naar Marokko zonder procedures te volgen.
Het radicaal-rechtse Vox distantieerde zich van stemming met de kritiek dat Marokko niet wordt veroordeeld en de EU niet in staat is het vluchtelingenprobleem aan te pakken en zich zo laat chanteren. Uitgezonderd Vox stemden alle Spaanse partijen in het Europese Parlement eensgezind in met de resolutie.